Wie appelen vaart, die appelen eet. Zoek maar eens op...
Door: KluwerWie appelen vaart, die appelen eet. Volgens dit oude spreekwoord is het min of meer vanzelfsprekend dat je korting krijgt op goederen die bij je werkgever worden geproduceerd.
Maar als je zelf in een treinenwinkel werkt kan je die treinen voor hele leuke prijzen kopen.Of dat netjes is?
Is het niet gewoon een voordeel dat je hebt als medewerker? '
Wat mij betreft hoef je in dit geval niet de vraag te stellen of het netjes is of niet. Is het niet gewoon een voordeel dat je hebt als medewerker? '
Maar sorry het is inderdaad offtopic maar wou gewoon zeggen dat je dan pas ziet hoeveel eraan verdient wordt.Ik zie echt geen IRM als inkoop voor 199 en verkoop 220 eur.
En ik zal ook niet schrikken als ik straks die irms voor 160 zie voorbij vliegen.Kan ook andersom uitverkocht en mag je bij de dure handelaar met veel moeite overkopen met veel geluk.
Nee maar aan die kortingen kan je wel zien hoeveel winst je maakt op een rijtuig bijv.
Sorry hoor, maar kunnen we alsjeblieft ophouden met dit soort stemmingmakerij.Van de marge tussen inkoopprijs en verkoopprijs moet de winkelier al zijn kosten betalen (huur, electra, verwarming, interieur, bankkosten, evt. personeel, om maar een paar dingen te noemen), moet hij zijn gezin onderhouden en als het even kan wil hij, net zoals de meeste Nederlanders, iets meer verdienen dan bijstandniveau.Als je dat besef niet hebt en zonder enige kennis van zaken impliceert dat je aan kortingen die worden gegeven, kunt zien hoeveel winst er wordt gemaakt, dan ga je in mijn ogen echt een paar stappen te ver.Huub (geen winkelier)
Dat blijkt. Want van buitenaf lijkt het er niet op, dat het moord en doodslag is om te overleven in de branche. Overigens moet elke winkelier voor zichzelf inschatten hoeveel hij ergens van denkt te gaan verkopen. Winkeliers zijn niet een doorgeefluikje van de fabrikant. Het is dus ook winkeliersrisico als die met spullen blijft zitten.