BeneluxSpoor.net forum
Vraag en antwoord => Ombouwen => Topic gestart door: Rob van Kooy op 07 May 2014, 22:44:02
-
Een bericht speciaal voor de werkelijk geïnteresseerden in ombouw van gelijkstroomlocs naar wisselstroomsysteem.
Ik hoop dat dit draadje verschoond blijft van allerlei geneuzel van tegenstanders van het 3-railsysteem, zoals mij dat overkwam in mijn eerder draadje waarbij ik al aankondigde wat er vermoedelijk van Lima Expert op ons afkomt
Ziehier hoe de de nieuwe serie Lima Expert locs van DC naar AC kan worden omgeschakeld (ombouwen lijkt mij een te groot woord!)
Het komt erop neer dat een speciale(?) Limasleper moet worden aangebracht en verbonden met een punt op de printplaat.
Verder moeten twee "jumpers" op de printplaat worden omgestoken en een 21-polige daarvoor geschikte decoder worden geplaatst. En dat is het dan.
Mijn persoonlijke vraag is nog wel of de Limawielen zich verdragen met Märklin-rails (lees: wissels). Het kan zijn dat de binnenmaat tussen de wielen zal moeten worden aangepast naar 14mm, maar daar staat niets over vermeld. Het kan zijn dat de wielen een "universele maat" hebben gelijk ook de ESU-locs.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Lima_Expert_ombouw_naar_AC_1.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Lima_Expert_ombouw_naar_AC_1.jpg)
Er volgt nog een foto van de printplaat in de loc.
Gegroet,
Rob van Kooy
-
Hallo,
En hierbij de foto van de printplaat in de Lima Expert lok.
Het is duidelijk dat deze printplaat speciaal voor deze Lima Expert locs is ontworpen. Het belooft van alles voor de toekomst!
Gegroet,
Rob
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Inside_Lima_Expert_1.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Inside_Lima_Expert_1.jpg)
-
Esu loopt in dit geval dan toch wel iets voor op Lima aangezien je onder hun loks slechts een sleper moet plaatsen of verwijderen.
En dat zonder solderen, slechts klikken en geen lok te hoeven openen.
-
Het kan zijn dat de wielen een "universele maat" hebben gelijk ook de ESU-locs.
Dat beweert ESU wel, maar dat kan niet. De normen voor de wielafstand bij 2-rail en 3-rail zijn niet compatibel, er bestaat geen compromismaat die voor beide goed is.
-
Dag Klaas,
Uiteraard ken ik het "probleem" zoals je dat verwoordt. In principe pas ik de binnenmaat tussen de gelijkstroomwielen bij mijn vele naar AC omgebouwde loks aan door deze op 14mm te zetten. Heel soms lukt dat niet helemaal en blijft de maximaal haalbare binnenmaat op 14,1 mm staan. Dat laatste heeft op mijn baan sinds ruim twintig jaar nog nooit tot ontsporingen op wissels geleid. Ook met de piepkleine wieltjes van het Franse tweedelige TEE-dieselstel (alleen geleverd als gelijkstroommodel) lukte het deze "geschikt" te maken voor wisselstroomrails, en dat nu al vijftien jaar lang. Idem dito voor het driedelige geduwde- en getrokken INOX materieel van Jouef. En zo loopt er nog meer "problematisch" met name Frans twee-rail materieel op mijn baan rond. Maar die baan is héél nauwgezet aangelegd zonder enig compromis waar het bogen betreft en vele soms héél lange hellingen (nooit meer dan 30‰!).
Eerlijk gezegd heb ik wel bij herhaling geconstateerd hoe beroerd soms bij anderen spoorbanen zijn aangelegd. Als je S-bogen zonder een klein stukje rechte rail daartussen aanlegt en als een boog niet helemaal aansluit je die boog dan maar wat stevig aantrekt "waardoor de boel wél past" nou dan is het geen wonder dat daar nogal wat op wil ontsporen. Ik stel me dan ook wel eens heel stiekem de vraag: wie klagen er nou eigenlijk over de universele wielen van ESU-locs die noch voor 2-rail of 3-rail geschikt zouden zijn? Een tijdje geleden had ik zo'n "klager" bij mij thuis. Hij had zijn ESU-loc met alle toeters en bellen meegenomen en bij mij op de Märklinbaan gezet. Ik heb die loc toen minstens drie kwartier alle hoeken en gaten van de zeer grote baan laten zien, maar ontsporen deed ie niet, noch op M-, K- en C-rails en wissels die er allemaal in ruime mate in voorkomen. Daarna ben ik bij de jongeman thuis eens naar zijn baan komen kijken. Nou toen begreep ik het wel....Als een rechte rail voor een wissel niet keurig recht aansluit, dan komen er krachten op de loc te staan waardoor deze wel heel gemakkelijk op het puntstuk ontspoort. Om het verhaal kort te maken: ik heb de jongeman aangeboden om zijn baan te "fatsoeneren". Dat "werkje" nam een vijftal weekeinden in beslag en hee: daarna ontspoorde die ESU-loc niet meer! Dus...?
Maar nogmaals: ik hoop dat dit draadje niet opnieuw ontspoort vanwege discussie over de technische en gevoelsmatige verschillen tussen 2- en 3-rail. Zoals ik al eerder elders op dit forum schreef ben ik voor dergelijke discussies allergisch. Waarom heb ik geen problemen met allerhande materieel op mijn baan en anderen wel? En let wel: mijn huidige bijdrage staat nu onder hoofdstukje in het forum waar nou nét ombouw van locomotieven van DC naar AC aan de orde komt. Waar moet ik anders iets neerschrijven dat een ander deel van de forumleden zwaar op de maag ligt. Vrijheid, blijheid hoor!
Begrijp je Klaas?
Gegroet,
Rob
-
Esu loopt in dit geval dan toch wel iets voor op Lima aangezien je onder hun loks slechts een sleper moet plaatsen of verwijderen.
En dat zonder solderen, slechts klikken en geen lok te hoeven openen.
Tja, Chris,
Als je nog geen draad kunt solderen dan kan ik me voorstellen dat ESU voordelen biedt. Maar ik denk dat Lima Expert van een andere visie uitgaat dan ESU. Lima Expert biedt wisselstroomrijders de mogelijkheid om nu eindelijk eens zonder weet ik wat voor gehannes (want dat is het blijkbaar voor meerderen onder ons) een twee-rail lok naar wisswlstroomsysteem om te bouwen en niet zozeer een universele loc te leveren die naar de luimen van de eigenaar dan eens op drie-railbanen kan rijden dan weer eens op twee-rail gelijkstroombanen. Ik vraag me overigens af of er veel liefhebbers zijn die zulk een afwisseling nastreven. Naar mijn gevoel zijn er treinenliefhebbers die hun ESU loc altijd en alleen maar onder gelijkstroom laten rijden en anderen die dat altijd alleen maar onder wisselstroomregime doen.
En laten we wel wezen: die Lima Expert locs kunnen - als je dat nu persé wil - in een handomdraai (mits in die hand maar een soldeerbout en/of een schroevendraaier zit) weer naar gelijkstroom systeem worden teruggebracht.
En nog iets: wie er tegenop ziet om de kap van een lok af te nemen zou ik raden een andere hobby te zoeken. Er zal altijd wel wát moeten worden nagezien in het binnenste van zo'n speeltje of gaat men voor het minste en geringste naar de winkel?
Gegroet,
Rob
-
Ik ben blij dat Lima nu ook standaard allerlei faciliteiten in de locs bouwt om het de modelspoorder gemakkelijk te maken. Ik zag ook een Plux decoder zitten. (y) (y)
-
[...]Waar moet ik anders iets neerschrijven dat een ander deel van de forumleden zwaar op de maag ligt. Vrijheid, blijheid hoor![...]
Houdt je het nu zelf niet in stand met dit soort opmerkingen? Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je in de verdediging schiet, maar volgens mij is hier niemand die je het vuur aan de schenen legt. Er wordt gewoon een inhoudelijke reactie gegeven op iets dat je schrijft. Doe er je voordeel mee zou ik zeggen. :D
Wel een leuk lokkie overigens! Dat je er maar veel plezier aan mag beleven.
Gr.
Edsko
-
Ik zag ook een Plux decoder zitten. (y) (y)
Ik niet, waar dan? Ik zie een 21MTC brugstekker.
Gr, Ben.
-
Waar zijn de volgende twee onderdelen voor op de printplaat?
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/lima_printplaat.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/lima_printplaat.jpg)
Groeten, Mark
-
Beste naamgenoot,
Ik kwam jouw 'oproep' ook op het forum van onze buren tegen en wil hierbij enige kanttekeningen bij dit topic plaatsen.
Gestart met 3-rail wisselstroom - op mijn 12e verjaardag werd ik verrast met een Märklin V200 die mijn vader uit het bouwpakket in elkaar had gezet - heb ik daarna een aantal gelijkstroom modellen omgebouwd. Bij de aanschaf van o.a. een T3 en een V160 van Röwa liep ik tegen de sleper problematiek aan. Na langdurige overweging besloot ik uiteindelijk om naar 2-rail gelijkstroom over te stappen, mijn railmateriaal te verkopen en de nodige locs, rijtuigen en goederenwagons terug te bouwen. Ik bleef echter vanwege vragen uit de markt het wisselstroom systeem niet uit het oog verliezen.
Na de opkomst van Roco in de 70er jaren heb ik honderden gelijkstroom locs omgebouwd. Hierbij liet ik de aandrijving waar mogelijk volledig intact. Derhalve een NS1100 en een NS2200 van Roco met aandrijving op alle assen. Mijn 1100 creatie is destijds nog naar Roco Oostenrijk gestuurd.
De problematiek - toentertijd in het analoge tijdperk - beperkte zich tot ruimtegebrek en wielafstand. Ruimtegebrek voor de sleper en het elektronische omschakelrelais. Aangezien ik mijn relais zelf fabriceerde en derhalve de configuratie kon aanpassen gaf dit vrijwel geen onoverkomelijke problemen. En ook bij de sleperophanging kende mijn creativiteit (hm....) geen grenzen, hierbij geholpen door mijn freesmachine.
En dan de wielafstand. Voor M-rails 13,8 mm binnenmaat en voor K-rails 13,8 - 14.0 mm. Bij de modellen uit die tijd was de wielband breed genoeg en was de flenshoek (niet de flenshoogte) toereikend om niet op hartstukken te ontsporen. Bij de huidige modellen met NEM genormeerde wielen wordt dit lastiger, zo niet onmogelijk om ontsporingvrij te rijden.
In sommige gevallen zijn compromissen in de ombouw onontkoombaar. Bij de eerste NS Sik gebruikte Roco de aandrijving van de E69. Om zonder "Geisterwagen" zoals onze Oosterburen dit noemen te kunnen rijden was een behoorlijke ingreep noodzakelijk. Het kunststof frame werd gescalpeerd, Märklin wielen met een grotere diameter werden 'aangepast' en een Minitrix motor werd in de lagering in het frame geplaatst. Als sleper gebruikte ik de lange Röwa sleper van de E60 en E91. De kosten van de ombouw lagen ruim boven de prijs van de Sik maar dit was voor ruim 50+ liefhebbers geen probleem. Bottleneck was de levering van de slepers mede doordat Röwa inmiddels failliet was. De zoektocht in die tijd bracht mij in contact met enige gefrustreerde detaillisten maar leverde na de nodige gesprekken uitsluitend nieuwe afzetkanalen op. Als student met een modelbouwhart was mijn budgetbehoefte immer aanwezig (...!). Ook nu nog hou ik mij met de problematiek inzake ombouw bezig.
Rob, jij kent de discussie omtrent de toepassing van elektronische omschakelrelais versus AC/DC decoders. Voor andere forumleden een korte bloemlezing hieromtrent. Voor testdoeleinden gebruik ik blauwe Märklin transformatoren welke indertijd voor 220Volt netspanning ontwikkeld zijn. Inmiddels is de netspanning in stapjes naar een nominaal niveau van 230 Vac gebracht maar wel met een +/- 10% tolerantie. Vanwege de verhoging van de netspanning komt de 24 Vac omschakelspanning bij de oude transformatoren - zeker bij lage belasting en een kleine transformator - boven de maximale waarde van de decoder uit en eindigt deze in rook. Bij een stoom- of dieselloc lijkt dit geen probleem maar het is echter niet kortstondig... Decoderfabrikanten zijn in hun advies hieromtrent niet eenduidig; soms wordt het gebruik van een 'blauwe' transformator gewoonweg afgeraden. In onze wegwerpmaatschappij is het eenvoudig om de blauwe transformatoren af te voeren maar in mijn optiek is een voorschakeling ook toereikend.
Terugkomend op het probleem met de wielafstand ben ik van mening dat de flenshoogte niet alleen zaligmakend is. Onze Oosterburen noemen dit geringschattend 'Pizzafahrer'. Zowel de breedte van de wielband als de flenshoogte en flenshoek zijn samen met de wielafstand verantwoordelijk voor een probleemloze ontsporingvrije loop, vanzelfsprekend met een goede model ("prorail") infrastructuur en dito 3-punt lagering. Starre (draaistel)wielophanging is bij rijtuigen veelal de oorzaak van een ontsporing. Wellicht is het een idee om op dit facet in stappen verder op in te gaan.
Zoals hier bij de start van dit topic verkondigd is een 'strijd' tussen beide systemen niet wenselijk. Voor beide systemen is 'iets' te zeggen en ook binnen de eigen kring zijn vaak de meningen verdeeld. En dan druk mij hier nog dunnetjes uit.
Doel van het gememoreerde initiatief is om modellen gemakkelijker voor beide systemen beschikbaar te maken. In de 70-jaren bood Röwa - wie van de huidige generatie kent dit merk nog? - aan om wielassen van goederenwagons en rijtuigen gratis (...!) uit te wisselen.
Voor op- en aanmerkingen alsmede ombouw vragen/assistentie van forumleden ben ik vanzelfsprekend beschikbaar.
Met hobbygroet,
Rob
-
En nog iets: wie er tegenop ziet om de kap van een lok af te nemen zou ik raden een andere hobby te zoeken. Er zal altijd wel wát moeten worden nagezien in het binnenste van zo'n speeltje of gaat men voor het minste en geringste naar de winkel?
Nou...mijn ervaring is echt geheel anders als winkelier zijnde.....
-
Waar zijn de volgende twee onderdelen voor op de printplaat?
Er staat een L bij dus zijn het smoorspoelen die in de motorleiding zitten.
Gr, Ben.
-
Zowel de breedte van de wielband als de flenshoogte en flenshoek zijn samen met de wielafstand verantwoordelijk voor een probleemloze ontsporingvrije loop, vanzelfsprekend met een goede model ("prorail") infrastructuur en dito 3-punt lagering.
(y)
Een waarheid die maar al te vaak met voeten wordt getreden.
dirkjan
-
Begrijp je Klaas?
Ik begrijp je wel, maar ik ben het niet met je eens.
Het is eigenlijk heel simpel. Vergelijk de normen voor 2-rail (NEM310) en voor 3-rail (NEM340) met elkaar, en je ziet aan de getallen dat ze niet compatibel zijn.
Zo simpel is het eigenlijk. En dan kan je er wel een heel verhaal bijhalen over slordig gelegde rails en zo, maar daar gaat het dus niet om.
-
Vergelijk de normen voor 2-rail (NEM310) en voor 3-rail (NEM340) met elkaar, en je ziet aan de getallen dat ze niet compatibel zijn.
Dag Klaas,
Daarom breng ik te allen tijde onder al mijn getrokken/geduwd materieel uiteraard wielstellen aan die specifiek geschikt voor wisselstroombanen. Het zou wel heel dom zijn om dat niet te doen. Gewoon om te ervaren wat er op mijn baan gebeurde met getrokken materieel dat nog gelijkstroomwielen had heb ik dat inderijd heel grondig nagegaan. 8 à 9 van de tien keer ging het "goed" en dan ineens een fiks deraillement.
Ik ben nog verder gegaan: ik heb een baan met uitsluitend C-Gleis en kris-kras een heleboel boel C-wissels en kruiswissels héél nauwgezet aangelegd en heb daar - getrokken door een stokoude rasechte Märklin loc (BR 50!) - een lange sleep materieel met gelijkstroomwielen overheen laten rijden. Nou geloof me maar dat derailleert ook op een bepaald moment! Niet zo frequent als op M- en K- wissels maar toch. Het "sprookje" dat je zonder ontsporingsproblemen met gelijkstroomwielen over C-Gleis en wissels kunt rijden is gewoonweg niet waar. Het gaat - zoals ik al schreef - minder snel mis, maar op een bepaald moment gaat het toch helemaal fout.
Het moge duidelijk zijn, dat dit risico ook bestaat als je op een puntcontactbaan een loc inzet die niet van specifiek voor Märklinsysteem bedoelde wielstellen is voorzien. Ook daar is het ontsporingsrisico aanzienlijk en in feite onacceptabel. In alle gevallen waar dat kan zet ik de wielstellen dan ook op 14mm binnenmaat (en als blijkt dat dat niet voldoende is soms op 13,8 of 13,9 mm). Dit "uitbalanceren" (in feite héél nauwkeurig vaststellen welke wiel-binnenmaat de minste ontsporingsrisico's oplevert) is soms een heel karwei. En wat heeft dit in de praktijk opgeleverd? Dat mijn voormalige twee-rail loks met de door mij empirisch vastgestelde individueel aangepaste wiel-binnenmaat van hun "gelijkstroom" wielen - zeg maar - ontsporingsvrij rondrijden.
Nu is het uiteraard de vraag of Lima proefondervindelijk heeft nagegaan hoe de wielen van de loc moeten zijn gevormd en onderling afgesteld om ontsporingsrisico zowel op gelijkstroombanen als op wisselstroombanen te voorkomen. Jij schrijft: dat kán niet, de normen zijn té verschillend. Maar hoe kan het dan dat het mij wél lukt om die situatie te bereiken? Ontspoort er bij mij dan nooit iets op wissels? Ja uiteraard komt dat ook op mijn baan voor, soms zelfs méér dan me lief is. Maar dan ga ik wel altijd heel precies na wat nu de werkelijke oorzaak van de ontsporing is. En wat blijkt dat dan meestal te zijn?: slecht werkende kortkoppelingssystemen! Daarom gaat - hoe chique het merk ook is - elk rijtuig dat niet een vlekkeloos werkende kortkoppelingsmechaniek blijkt te hebben zonder pardon rechtstreeks naar mijn eigen "reparatie-atelier" waarna er zondermeer een Symoba-kortkoppelingsmechaniek (1x1 cm grondvlak) onder- of in wordt gezet (met al het nodige gefrees).
En wat verwacht je dat ik ga doen als ik mijn eerste Lima Expert loc naar AC heb geadapteerd? Nou, als het enigszins kan de wielafstand onverwijld op 14mm zetten! Geloven dat het zondermeer goed gaat is mooi, waar wéten dat het goed gaat is beter. En wil ik zo'n loc dan later niet ook eens op 2-rail banen inzetten als ik dat zou willen?. Nee, Ik ben d'r gek.
Ondanks onze verschillende opvattingen groet ik je hartelijk!
Rob
-
Kijk Rob, wat jij vertelt is dat je optimaliseert voor rijden op een Märklinbaan.
Dus binnenmaat van de wielstellen op 14 mm. Dat is correct, volgens NEM 340 is dat de minimale maat. Wat de maximale maat is, dat vermeldt de norm niet, maar uit de combinatie van andere getallen kun je afleiden dat dat 14,1 mm is.
Jij zegt dat je ze soms op 13,8 of 13,9 zet. Volgens de norm zou dat niet mogen, maar praktisch lukt dat nog wel, omdat de span (maat S in het spoor) maximaal 13,6 mm is.
Nu naar 2-rail. Volgens de norm mag de span daar maximaal 14,2 mm zijn. Als je dan zo'n "universeel" wielstel van ESU hebt, dat op 14,1 mm staat, dan gaat het dus al direct fout. De wielen moeten over de strijkregel klimmen om een wissel te nemen.
De B maat bij 2-rail was daarom 14,3 mm minimaal, maar 5 jaar geleden is de norm aangepast, nu moet het 14,4 mm zijn. Dat hebben ze waarschijnlijk gedaan omdat de speling van 0,1 mm te klein bleek.
En daar zit dus het punt van het niet compatibel zijn. Voor het Märklin systeem mag de B maat maximaal 14,1 mm zijn, voor het 2-rail systeem moet hij minimaal 14,4 mm zijn. Dat verschil van 0,3 mm is onoverbrugbaar en maakt dat een compromismaat niet mogelijk is.
-
je optimaliseert voor rijden op een Märklinbaan.
Exact Klaas!
Mijn interesse voor wat er op dit moment van de zijde van Lima op ons afkomt is niet de wens een locomotief te bezitten, die naar gelang mijn luimen op gelijkstroombanen en dan na een tijdje op wisselstroombanen en weer omgekeerd kan functioneren.
Wat dan wel?
Ik heb me er al jarenlang aan geërgerd dat je bijna geen Frans- of Italiaans locmodel voor wisselstroomsysteem kon kopen. Die waren er eenvoudig niet. Als reden werd opgegeven dat Fransen noch Italianen zich voor het wisselstroomsysteem interesseren. Nou, dat mag dan zo zijn, maar waarom mag ik als "wisselstromer" dan niet de wens hebben om óók Franse- en Italiaanse locmodellen op mijn baan te hebben? Strikt persoonlijk wilde ik zeker Franse locs op de diverse banen die ik in de loop der tijden heb gebouwd hebben omdat ik veertien jaar van mijn arbeidsleven in Frankrijk heb gewoond en gewerkt. Franse treinen zijn daardoor een deel van mijn leven geworden.
Goed, er begint wat te veranderen: De feitelijke aanstichter is uiteraard LSM, dat toen zij met Franse e-locs op de markt kwamen diezelfde locs ook voor AC systeem gingen leveren. Dat was tot dan toe nauwelijks vertoond. Roco volgde héél schoorvoetend met een aantal Franse diesellocs en later zelf e-locs óók voor AC. Wellicht kwam dat vanwege het feit dat Piko via zijn Franse importeur ook Franse locs voor beide systemen op de markt ging brengen. Nu komt - na Roco - ook het tamelijk nieuwe Franse merk REE met AC uitvoeringen van zijn prachtige Franse stoomlocs.
Nu kan ik me best voorstellen dat buiten Frankrijk en Italië de kring van liefhebbers voor locomotieven die in die landen rondrijden maar klein is. Maar dat hoeft de constructeurs er toch niet van te weerhouden in ieder geval ergens onder de locs een plekje voor een sleper te reserveren? Ik schreef al eerder dat zo'n voorziening nauwelijks iets hoeft te kosten als je er maar van tevoren rekening mee houdt. Het is dan aan de (kleine?) kring van liefhebbers buiten de genoemde landen die daar lol aan hebben om zélf de ombouw naar AC voor hun rekening te nemen. Ikzelf ben er een van en zeker niet de enige in de rest van Europa. Een wezenlijke voorwaarde is dan wel dat er in ieder geval een adequaat werkende sleper onder die locomotieven kan worden aangebracht. Nu. we weten dat zelfs nu nog het merendeel van de Franse- en Italiaanse locs niet of slechts met uiterst ingrijpende freesarbeid van een sleper kan worden voorzien. Let wel: de rest van de ombouw naar AC is voor een beetje ervaren liefhebber eigenlijk slechts kinderspel. En anders kan dat relatief eenvoudige werkje aan een technicus worden overgelaten.
Het interessante en vernieuwende van Lima Expert is nu dat ze niet alleen bereid zijn gebleken het aanbrengen van een sleper in hun locs principieel mogelijk te maken maar er in feite ook nog eens af-fabriek de hele interne (in feite universele) bedrading als service aan de klant bijleveren. Wie dus zijn Lima Expert loc naar AC wil ombouwen staat daarbij voortaan weinig meer in de weg. Mijn enige vraag is inderdaad of de gemonteerde Lima-gelijkstroomwielen in die locs ook op wisselstroombanen foutloos functioneren. Enfin, daar hadden we het al over.
Gegroet,
Rob
-
En hierbij de foto van de printplaat in de Lima Expert lok.
Het is duidelijk dat deze printplaat speciaal voor deze Lima Expert locs is ontworpen. Het belooft van alles voor de toekomst!
Erg vernieuwend is het allemaal niet wat Lima presenteert. Onderstaand plaatje is de print van een Electrotren 1300, al weer een jaar of 10 oud naar ik meen. Ook daar zie je een universele print 2/3rail met soldeerpadjes AC en DC en jumpertjes. En in de huidige Rivarossi is het al niet anders. En ook Roco heeft universele printen in veel van haar lok's.
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/1300_010rs.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/1300_010rs.jpg)
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/1300_015_rs.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/1300_015_rs.jpg)
fotobron: Remco.
De echte vernieuwing zou zijn het rijden op zowel 2 als 3rail met één wielset. Daar is al het nodige over gezegd. En ook bij Esu werkt dit niet probleemloos, het is en blijft een compromis.
Gr, Ben.
-
Het interessante en vernieuwende van Lima Expert is nu dat ze niet alleen bereid zijn gebleken het aanbrengen van een sleper in hun locs principieel mogelijk te maken ......
Het aanbrengen van een sleper is allang mogelijk. Lima voorziet de draaistellen van hun locs en treinstellen al jaren van een uitsparing waar een sleper in past. Alleen het makkelijk ombouwen van de bedrading is tamelijk recent.
Wat de wielen en wielafstanden betreft, ik heb nog geen beschrijving van de Expert locs kunnen vinden. Iemand een link?
-
Nederlandse en Duitse modellen wel Klaas, maar bij modellen naar Zuid-Europees voorbeeld ook? Rob zal dat wel weten.
De vraag is natuurlijk wat voorbereiden op drierail precies behelst. Alleen de gemakkelijke montage van een sleper met bedrading? Dat boeit me als tweerailer niet zo, geen punt. Dat wordt anders als bijvoorbeeld ook rekening wordt gehouden met drierailflenzen, waardoor modellen vaak te hoog op de poten komen te staan of de afstand tussen drijfwielen te groot wordt. Daar baal ik als tweerailer soms wel van, maar kennelijk is dat bij deze nieuwe generatie Lima minder aan de orde.
-
Henk, ik heb geen idee hoe het met Zuid-Europese modellen zit. Heb zelf alleen maar Nederlands spul. B.v. een Muizekop tweetje, met een montageplek voor de sleper. Die heb ik indertijd nog met guldens betaald, is dus minstens 12 jaar oud.
Hoe Lima omgaat met de wielen bij die makkelijk om te bouwen Expert locs, dat heb ik nog niet kunnen vinden. Eigenlijk zouden er andere wielen onder moeten, want ook de flenshoogte is niet compatibel. Voor 2-rail maximaal 1,2 mm, voor 3-rail 1,35 mm.
-
Erg vernieuwend is het allemaal niet wat Lima presenteert.
.
Dag Ben,
Dat is ook zo, maar het is wel een opvallende doorbraak!
Als een roepende in de woestijn was naast drinkwater mijn heel simpele wens: "Beste Modelspoorfabrikanten van 2-railmodellen zorg er nou eens voor dat onder elke loc die jullie maken ruimte is voor het adequaat aanbrengen van een sleper". MEER NIET! De eerste fabrikant die dat in de grijze oudheid al deed was Liliput (Wenen). Bovendien leverden de Oostenrijkers al hun rollend materieel af met (toegegeven plompe) geïsoleerde wielstellen die geen enkel probleem gaven bij inzet op wisselstroombanen.
Zoals ook in dit draadje al veelvuldig ter sprake is gebracht komt er uiteraard méér bij de ombouw van DC naar AC kijken. Nou en? Daar ga je toch eens op onderzoek wat er dan allemaal moet gebeuren? Of is dat een " ouderwetsche" handelwijze? Dat kan best zijn hoor, maar die was in mijn geval wel effectief als je iets voor elkaar wilde krijgen. Ik herinner me nog goed hoe ik mijn eerste gelijkstroomloc (een gedrongen Oostenrijks e-locje van Roco) ombouwde. Dat was toen wel effe nadenken hoe je dat nou precies moest doen. Bovendien had je toen nog geen piepkleine elektronische gelijkrichter/rijrichtingschakelaars, zodat je met grover elektro-mechanisch spul onder de nauwe locomotiefkap aan de gang moest gaan. Nou dat lokje rijdt - na hoeveel jaar zou dat inmiddels al weer zijn? - nog steeds vrolijk (een beetje knarrend) rond.
De Italiaans ingenieurs van Rivarossi en Lima wisten heus wel dat er buiten hun land een groot en relatief welvarend Noordelijk Europa lag waar Märklin op het gebied van speelgoedtreintjes voor zo'n 50% Heer en Meester was. Als er dus een Duitse, - Zwitserse- of Oostenrijkse lok door de Italianen werd ontworpen kwam daarvan meestal ook wel een Märklinversie van op de markt. Die gewoonte was in het algemeen ook voor Nederland en België van toepassing.
Bij Jouef (Champagnole) daarentegen reikte lange tijd de"blik naar buiten" van de directie niet verder dan tot aan de grenzen van Frankrijk. En dat betekende voor hen een uitzicht op een puur "gelijkstroomland" en niets anders. Pas toen het financiëel steeds slechter ging begon men aan een avontuur door Duitse e-loks in het buurland aan te bieden. Die waren evenwel in het geheel niet opgewassen tegen de Duitse concurrentie. Vlak voor de ondergang van dit puur Franse bedrijf verscheen er in een catalogus zelfs een afbeelding van de onderzijde van een e-loc met een sleper! Maar daar is toen nooit meer iets van gekomen.
Electrotren is al sinds de 2e WO een Zuideuropees buitenbeentje, wat kwam omdat om de een of andere duistere reden een relatief grote kring spanjaarden wisselstroombanen had waarvan ook het wat bleke metalen railmateriaal (klaarblijkelijk met toestemming van Märklin) wat vorm betreft opvallende gelijkenis vertoonde met produkten uit Göppingen. Electrotren draait er nog steeds zijn hand niet voor om specifiek Franse modellen als wisselstroomprodukt zélfs op de Franse markt aan te bieden (o.a. autorails).
Imiddels zijn alle genoemde Italiaanse- , Spaanse- en Franse bedrijven onder de hoed van Hornby gekomen. Tot voor kort bleven ze nog steeds producten leveren volgens de aloude commerciële principes te weten: voor de Franse en Italiaanse markt uitsluitend gelijkstroommodellen, die op geen enkele wijze zowel constructief als technisch rekening hielden met de mogelijkheid dat de een of andere zonderling het in zijn hersens zou kunnen halen die met sleper en al naar het wisselstroomsysteem om te bouwen.
En daar is nu een heel klein veranderingetje in gekomen doordat Lima met zijn Expert-serie zondermeer dat taboe doorbrak: er komen modellen van Italiaanse locs en treinstellen op de markt die door de klant zélf tamelijk eenvoudig naar AC kunnen worden omgebouwd. Dat was nog nooit vertoond! In de toekomst wellicht een "Settebello" snellend over puntcontactrails? Ik zou zo zeggen: Rivarossi en Jouef kijk eens wat jullie zusterbedrijf Lima aan het doen is? Zouden jullie dat voorbeeld niet eens gaan volgen? Het electronische spul ervoor is - zoals we op de foto kunnen zien - er al voor " in huis"!
Hartelijk gegroet,
Rob
-
Eh Rob, Lima, Rivarossi of Jouef zijn absoluut geen zusterbedrijven onder de Hornbyvlag met al of niet Italiaans ingenieurs in dienst. Het zijn slechts nog merknamen die Hornby naar believen inzet. Ontwerp, productie en distributie lopen allemaal langs dezelfde vooral Chinese kanalen. Hornby probeert nu kennelijk wat nieuws met een Italiaans model dat onder de merknaam Lima op de markt wordt gebracht. Als dat bevalt komen er misschien wel meer aldus ontworpen modellen onder welke merknaam dan ook. Franse modellen worden in de regel onder de naam Jouef in de markt gezet.
-
Bij Jouef (Champagnole) daarentegen reikte lange tijd de"blik naar buiten" van de directie niet verder dan tot aan de grenzen van Frankrijk. En dat betekende voor hen een uitzicht op een puur "gelijkstroomland" en niets anders. Pas toen het financiëel steeds slechter ging begon men aan een avontuur door Duitse e-loks in het buurland aan te bieden. Die waren evenwel in het geheel niet opgewassen tegen de Duitse concurrentie. Vlak voor de ondergang van dit puur Franse bedrijf verscheen er in een catalogus zelfs een afbeelding van de onderzijde van een e-loc met een sleper! Maar daar is toen nooit meer iets van gekomen.
Begin jaren 90 heeft Jouef een nieuwe versie van de CC-72000 uitgebracht die als bijzonderheid had dat deze zeer eenvoudig was om te bouwen voor het Märklin-drierailsysteem.
Het gesplitste chassis werd dan verbonden, een sleper eronder geklikt, veel meer werk was het niet.
Deze nieuwe versie was kwalitatief uitstekend, maar kende helaas ook een forse prijs. Vermoedelijk te fors voor een merk dat buiten Frankrijk (deels terecht) een sterk speelgoed-imago had.
Bovendien bleek ook hier weer de achilleshiel van dergelijk "hybride" modellen, assen die het goed doen op tweerailbanen geven problemen op drierailbanen en omgekeerd.
Huub
-
Huub
Interessant. Is dat meteen de laatste versie die is uitgebracht ? Vind het wel een mooi ding, nooit echter gevonden in 3-rail.
M
-
Lima, Rivarossi of Jouef zijn absoluut geen zusterbedrijven. Het zijn slechts nog merknamen die Hornby naar believen inzet. Ontwerp, productie en distributie lopen allemaal langs dezelfde vooral Chinese kanalen.
Dag Henk,
Ik zou op z'n Frans zeggen "une raison de plus" (een reden te meer) dat Hornby als centraal en enig gezag over Rivarossi, Lima, Jouef en Electrotren daar zélf over nadenkt en er naar handelt. Het begin is er al!
Gegroet,
Rob
-
En wat verwacht je dat ik ga doen als ik mijn eerste Lima Expert loc naar AC heb geadapteerd? Nou, als het enigszins kan de wielafstand onverwijld op 14mm zetten!
Hallo,
Een eerdere bijdrage van mij aan dit draadje bevatte de bovenstaande mededeling.
Inmiddels vermoed ik dat aanpassing van de binnenafstand tussen de wielen van de Lima Expert locs naar 14mm bij inzet op 3-rail banen in ieder geval noodzakelijk zal blijken te zijn . Ik lees namelijk in een Duits forum dat een bezitter van de Lima Expert loc de wiel binnenmaat af-fabriek bij zijn model heeft gemeten en dat blijkt 14,3 mm te zijn. Dat is normaalgesproken te veel bij inzet op Märklinrails.
Het is voorshands slechts een indicatie die ik niet heb kunnen verifiëren, maar het zou me niet geheel verwonderen als de mededeling in zijn algemeenheid klopt. Het past ook wel in mijn prognose dat de modificatie naar AC-systeem daarmee min of meer onomkeerbaar zal blijken te zijn. In feite verwachtte ik ook niet anders.
De belangstelling voor de nieuwe Lima Expert modellen blijkt onverwacht groot te zijn. Met name in Zwitserland met zijn vele wisselstroom klandizie is bijvoorbeeld de aankondiging van de Zwitserse versie van een Italiaans Lima Expert treinstel "niet onopgemerkt" gebleven.
Inmiddels zijn van de Lima Expert loc met tweedelige locomotiefkast waarmee dit draadje begon twee nieuwe versies aangekondigd die nog deze maand zullen worden uitgeleverd.
Gegroet,
Rob