BeneluxSpoor.net forum
Vraag en antwoord => Elektronica en analoog => Topic gestart door: Klaas Zondervan op 26 March 2009, 21:50:18
-
Een poosje geleden hebben we hier berichten gehad over locdecoders die vreemde kuren vertoonden. Die kuren bleken veroorzaakt te worden doordat er een (gedeeltelijke) sluiting tussen soldeereilandjes bleek te bestaan.
Vandaag had ik iets soorgelijks bij de hand. Op een bestaande baantjesprint heb ik wat onderdelen bijgeplaatst. Maar omdat de kopersporen een beetje verweerd waren wilde het soldeer niet goed pakken. Daarom besloot ik het een beetje te helpen met een kloddertje Purine. Na afloop vertoonde de schakeling vreemde verschijnselen, zoals transistors die niet werden aangestuurd, maar toch leken door te laten. Met een loep kon ik geen soldeerbruggen vinden, maar toch leek het alsof er verbinding was tussen sommige printsporen.
Omdat ik vermoedde dat het iets met de Purine te maken kon hebben, een proefje uitgevoerd. Op een los stukje baantjesprint heb ik eerst de isolatieweerstand tussen twee naburige sporen gemeten. Die was meer dan 2Mohm (mijn universeelmeter kan hogere waarde niet meten).
Toen een paar klodders Purine over de sporen gesmeerd en nog eens gemeten. Zelfde resultaat, geen meetbare geleiding tussen de sporen. Maar toen ik er de soldeerbout op had gezet en de boel flink had laten roken, bleek de weerstand tussen de sporen ineens 250k te zijn.
De moraal: geen Purine gebruiken op printplaten, want je krijgt mysterieuze sluitingen.
Dus nu maar even gaan poetsen met wasbenzine of zoiets.
Toch ook nog een vraag: is er iemand die dit kan verklaren? Wat voor bestanddeel in de Purine kan de sluitingen veroorzaken?
-
Na een vlugge Wiki zoektocht om te weten te komen wat purine is geef ik met mijn kleine beetje scheikundige kennis het antwoord: Purine heeft een cyclische structuur wat inhoud dat (simpel gezegd) de elektronen wat ronddansen in de ring. Kennelijk zorgen ze na het solderen dat ze stroom geleiden.
-
Ook na een snelle zoektocht op Wikipedia en met (zeer) beperkte scheikundige kennis:
Ik denk dat er in Purine op zich niets zit dat sluiting veroorzaakt, anders zou het na het eerste insmeren wel het geval zijn. Misschien dat door verhitting reacties optreden, waardoor er uit de Purine andere stoffen ontstaan, die de kortsluiting veroorzaken. Wellicht dat de koolstof uit de Purine (C5H4N4) vrijkomt en de sluiting veroorzaakt?
Ton
-
De koperbanen waren een beetje verweerd, daarom gebruikte je purine. En purine heeft kennelijk z'n werk goed gedaan. De oxidelaag is van de koperbaan verdwenen en door het purinezwembad over een groot gebied als een dunne film neergelegd. Ik denk dat je gewoon de 'oude oxidelaag' meet.
Sander
-
Vandaag had ik iets soorgelijks bij de hand. Op een bestaande baantjesprint heb ik wat onderdelen bijgeplaatst. Maar omdat de kopersporen een beetje verweerd waren wilde het soldeer niet goed pakken. Daarom besloot ik het een beetje te helpen met een kloddertje Purine. Na afloop vertoonde de schakeling vreemde verschijnselen, zoals transistors die niet werden aangestuurd, maar toch leken door te laten. Met een loep kon ik geen soldeerbruggen vinden, maar toch leek het alsof er verbinding was tussen sommige printsporen.
Omdat ik vermoedde dat het iets met de Purine te maken kon hebben, een proefje uitgevoerd. Op een los stukje baantjesprint heb ik eerst de isolatieweerstand tussen twee naburige sporen gemeten. Die was meer dan 2Mohm (mijn universeelmeter kan hogere waarde niet meten).
Toen een paar klodders Purine over de sporen gesmeerd en nog eens gemeten. Zelfde resultaat, geen meetbare geleiding tussen de sporen. Maar toen ik er de soldeerbout op had gezet en de boel flink had laten roken, bleek de weerstand tussen de sporen ineens 250k te zijn.
De moraal: geen Purine gebruiken op printplaten, want je krijgt mysterieuze sluitingen.
Dus nu maar even gaan poetsen met wasbenzine of zoiets.
Om die reden heb ik me in een zaak met tekenbenodigdheden een glasfiberpotlood aangeschaft.
Niks niet baantjes insmeren met soldeerpasta of welke andere zooi ook.
Gewoon even de banen met het glasfiberpotlood bewerken, schoonblazen en solderen.
Werkt perfect.
Glasfiberpotloos is een Faber-Castell, nummer 30103, vraag er eens naar in een goede tekenmaterialen zaak.
Groet
Henk
-
Ik zit met enige verbazing te lezen, purine bij electronica? :o
Er is nog een ander draadje waar iemand met soldeerwater in een lok bezig was, ook al zoiets. :-|
Volgens mij is het op den duur allemaal funest, ik heb altijd geleerd dat alleen goed schoonmaken en harskern veilig zijn...
Maar misschien zijn er electro(nica) cracks hier die een andere mening hebben?
-
Het glasfiberpotlood is ook bij Conrad te koop onder de naam glasvezelpenseel. Bestelnummer van de 4mm versie: 800214 en de 2mm variant: 811968
Groet
Johan
-
Ik zit met enige verbazing te lezen, purine bij electronica? :o
Er is nog een ander draadje waar iemand met soldeerwater in een lok bezig was, ook al zoiets. :-|
Ach, purine, soldeerwater, verkeerde soldeertin, te grote soldeerbout.
Als ik zoiets zie zeg ik er iets van, de persoon zelf moet zelf bepalen of hij er wat mee doet
Hierboven heb ik al aangegeven dat ik een glasfiberpotlood gebruik, werkt werkelijk prima.
Gebruik het zelfs om de open motoren van modeltrams collector te reinigen.
Ik raad het af om met enige rommel printbanen te reinigen.
Alleen met glasfiberstift. Werkt voor alles waar je aan solderen moet.
Henk
-
Ik zit met enige verbazing te lezen, purine bij electronica? :o
Er is nog een ander draadje waar iemand met soldeerwater in een lok bezig was, ook al zoiets. :-|
Ik zal het nooit meer doen.
Overigens is de vergelijking met soldeerwater niet helemaal terecht. Purine is veel minder agressief. Ik gebruik het soms als ik een draadje aan een spoorstaaf moet solderen, en daar heb ik nog nooit een nadelig effect van gezien. En sommige van die draadjes zitten er al jaren.
Maar op een print nooit meer, ik had beslist niet verwacht dat het geleidend zou zijn.
-
Klaas,
Ook bij een draadje aan een spoorstaaf solderen is een glasfiberpotlood ideaal.
De kosten zijn het niet!
Henk
-
Die glaspotloden zijn ook verkrijgbaar bij de fotovakhandel.
Groet,
Ruurd
-
En ook verkrijgbaar in Houten, ondermeer bij Mecktronics (http://www.mecktronics.nl/Fiberglas_pen__N_art_153.php).
Sander
-
En bij Jophispoor.
Alleen wordt Houten slechts 7 x per jaar gehouden....
Ruurd
-
Dat klopt, daarom staan ze ondermeer ook in Utrecht en Rijswijk ..... ;)
-
Dat is 4 x extra. (y)
Kom je op een gemiddelde van minder dan 1 x per maand. :(
Natuurlijk gun ik beiden hun verdienste en vooral van Jophispoor ken ik de bereikbaarheid uit den treure.
Maar het weten van meerdere potentiële leveranciers voor mensen die níet in de buurt wonen is het slechts een kleinigheid om even te vermelden.
Groet,
Ruurd
-
Dank je Ruurd.... ik zoek me al een tijdje het schompus naar zo'n potlood. De betere kantoorboekhandel zoals voorgesteld werd had het niet. Sterker nog, nooit van gehoord. Dus extra adressen buiten Houten om zijn zeer welkom daar ik ook geregeld een weekeinde werken moet.
-
Iedere goede zaak in tekenbenodigdheden heeft ze.
Als je naar een radeerstift of radeerpotlood vraagt, krijg je als het goed is hetzelfde.
Huub
-
Als ik mij niet vergis heb ik die glasvezelpotloden laatst ook bij Piet Peetoom (GM&S) op de kraam zien liggen.
-
Dat klopt Piet Peetoom (http://www.gmens.nl) heeft ze ook gewoon op voorraad. Daar heb ik de mijn vandaan.
En zo'n beetje elke winkel in tekenbenodigdheden heeft die dingen liggen.
Zo'n moeilijk artikel is het nou ook weer niet.
Gr.
Eric
-
En voor het geval de borsteltjes versleten raken:
In de fotovakhandel zijn reserve-borsteltjes verkrijgbaar in blisters van 3 stuks van Hama en Rowi
-
En daarnaast zijn ze te koop in veel automaterialenzaken en electronicazaken.
-
En Conrad ook..
-
Dat was al gemeld....
-
Goed....nu staat er al weer 1.5 pagina's lang waar het ding te verkrijgen is.
Lijkt me nu wel duidelijk.
-
Inderdaad, dat glasvezelpotloden bestaan wist ik wel, en hoewel ik er zelf geen heb weet ik ook waar je ze kunt kopen. Ik heb er zelfs eens een in mijn handen gehad.
Maar dit topic ging over het feit dat Purine geleidend blijkt te zijn. Iets wat ik absoluut niet had verwacht. Ik was in de verleiding gekomen om het te gebruiken op een print, als makkelijke oplossing voor een probleem, om tijd te winnen. Maar dat doe ik dus nooit meer. Het probleem werd weliswaar opgelost want het soldeer vloeide als een tierelier, maar ik werd wel opgezadeld met een nieuw probleem wat me uiteindelijk veel meer tijd kostte om het op te sporen en te verhelpen.
-
En zo zie je maar weer: Purine is misleidend...
-
Huub, volgens mij is het de pastoor die de mis leidt. ;D
-
Hoewel ik niet zeker wist of vloeimiddelen geleidend waren en ik het nog nooit op een printplaat gebruikt hed, schrob ik mijn printjes altijd even na met een klein messingborsteltje in de baanrichting.
Dit gewoon puur voor de zekerheid, ik heb het idiote idee dat zelfs de hars uit mijn soldeer mogelijk invloed kan hebben op gevoelige electronica...
Tragisch hè ! ;D
-
Tragisch hè ! ;D
Vertragend wel.... ;)
-
Hallo
Ik heb toch enig commentaar op het verhaal over purine hier. Hoewel purine an sich niet zeer geleidend zal zijn, kan ik me wel voorstellen dat het onder invloed van warmte (soldeerbout) kan omgezet worden in urinezuur dat beter geleidend is. Volgens mij is het beter dat wanneer je purine gebruikt om je printbanen te reinigen, je dit eerst zeer goed afspoelt met lauw(warm) water alvorens te solderen.
Dus Klaas, om je printplaat nu te reinigen : gebruik warm water (zowel purine als urinezuur zijn daarin goed oplosbaar)
Groeten,
Gerd
-
Gerd, op zich een goed idee. Maar het ging hier om een printplaat die al bijna volgebouwd was, en waar nog een paar componenten bij moesten. Zo'n print ga ik niet zomaar in warm water leggen.
En als het om een nog lege plaat gaat, dan weet ik nog wel wat vriendelijker manieren om hem schoon te krijgen.
-
Gebruik purine in de electronica, nooit van gehoord.
Die glasvezel stift is prima maar je slijt er wel iets mee af.
Waarom niet gewoon gedenatureerde alcohol van 70%, tast geen onderdelen aan
en doet zijn werk perfect. (niet om te nuttigen hoor)
Deze is in kleine flesjes vergrijgbaar bij de drogist.