Wat zijn we aan het bouwen? > Werkspoor

Open goederenwagen GL van Seinarm

(1/14) > >>

TonM:
Het zal zo’n 25 jaar geleden zijn geweest dat ik mijn eerste messing kit bouwde. Op een beurs in Dordrecht wist Aarnoud Doolaar van AD&TE (later ’t Hollandsch Lokaalspoor) mij te overtuigen dat een open goederenwagen die hij verkocht echt niet moeilijk te bouwen was. Het was een HSM / NS 15 tons wagon type GL en de kit was oorspronkelijk ontworpen door Jos Blatter.
Aarnoud had gelijk: de kit was goed te bouwen, zelfs voor een beginner zoals ik, zonder technische achtergrond en die altijd meer met zijn hoofd dan met zijn handen had gewerkt. Al zou ik nu niet meer heel erg tevreden zijn met het resultaat, het was de eerste van een aardige verzameling messing en witmetalen bouwsels.



Laatst zag ik in de webwinkel van Seinarm een paar nieuwe modellen zag verschijnen. Één van die modellen was een open goederenwagen type GL. Hij leek veel op mijn eerste kit, maar is toch een beetje anders. Het voorbeeld van de wagens van Seinarm is namelijk afkomstig van de SS, bij de NS ondergebracht in een aansluitende nummerserie aan die van mijn ex-HSM wagen. Ik ging onmiddellijk voor de bijl en heb er een paar gekocht. Ook al had ik net daarvoor een paar van de zandwagentjes gekocht, die worden beschreven in dit draadje van MathynK.

Voor wie na de zandwagens van Mathyn nog niet genoeg heeft van dit soort bouwdraadjes, ga ik de bouw van mijn nieuwe aanwinst hierna beschrijven zodat u de bouw kan volgen. En in de wandeling hoop ik nog een paar mensen over de streep te trekken om het ook eens te proberen. Want als ik het kan, waarom u dan niet?

De modellen van Seinarm worden niet geleverd als complete kits. In ruil voor een luttele bijdrage aan de kas van Gerard kreeg ik het etswerk, een paar stukjes messing profiel, veertjes voor de koppelingen en waterslide decals. Wielen, aspotten en buffers en wat draad moeten bij andere leveranciers worden gekocht. Wat u nodig hebt en waar het te koop is staat in de bouwbeschrijving, die u van de website kunt downloaden.



Na deze lange inleiding, hoogste tijd om te bouwen. Op de foto hierboven zien we de etsplaat van 1 wagon (mooi hè 8)) en de profielen. De eerste klinknagel-imitaties zijn in de zijwand gedrukt. Dat doe ik met een klinknagelpers, maar het kan ook zonder. Veel bouwers doen het met een puntige spijker of iets dergelijks. Dat laatste staat beschreven in de bouwbeschrijving.

Doordat de etsplaat van deze wagen vrij klein is, kan ik alle onderdelen tijdens het indrukken van de klinknagels in de fret laten zitten. Dat geeft toch wat meer stevigheid en minder kans op ongewenste verbuigingen. De klinknagel-imitaties komen in de zij-en kopwanden, in de stelbalken en in de bufferbalken. Alles is netjes voorgeëtst, dus kikadewado.

Daarna de zijwand uit de ets en de stukjes profiel op maat zagen: 12x 16 mm T-profiel voor de zijwanden en 8x 13 mm L-profiel voor de kopwanden. Die maten neem ik altijd een beetje ruim: een stukje afvijlen kan altijd nog maar bijvijlen heb ik in al die jaren nog steeds niet geleerd. Wel oppassen: de stukken profiel die bij de kit worden geleverd zijn zeker voldoende, maar laten niet al te veel blunderruimte. Daar staat tegenover dat die profielen gewoon in de handel te koop zijn. Zelf heb ik altijd wat op voorraad voor als ik een fout maak, als een stukje bij het afzagen ballistisch gaat, etc.

Volgende stap was het solderen van de profielen op de zij- en kopwanden. Dat heb ik gedaan met soldeerverf en een WSA. Het kan ook met een brander en in plaats van soldeerverf kan je ook de profieltjes vertinnen en daarna vastzetten. Je kan ze zelfs nog lijmen, maar daar ben ik geen fan van. De plek waar alles moet komen is voorgeëtst , dus het kan bijna niet fout gaan. Bij de L-profielen wel opletten dat je de brede zijde van de profielen tegen de kopwand zet en de open zijde naar het midden laat wijzen. Oh ja, wel even die flappen onder aan de kopwanden vast naar achteren vouwen om te voorkomen dat je de onderkant van de profielen daaraan vastsoldeert.

Daarna de deurframes voorzichtig uit de fret halen – het zijn kwetsbare onderdelen – en die op dezelfde manier vastzetten. De gaatjes in de deurframes moeten samenvallen met de gaatjes in de wanden.

Afwassen om het gebruikte vloeimiddel te neutraliseren, restjes soldeer wegpoetsen, profielen aan de bovenkant gelijk vijlen met de ets en dan is dit het resultaat



Wordt vervolgd.

Grtz, Ton

MathynK:
Leuk Ton! Succes met de bouw en ik ga je volgen  (y)

Rob Bennis:
Ton,

ziet er fraai uit!

Vraagje welke soldeerverf gebruik jij?

Rob

TonM:
Dag Rob,

Ik gebruik deze



Onder andere verkrijgbaar bij GM&S.

Grtz, Ton

TonM:
Eerst een aanvulling op wat ik eergisteren schreef. Seinarm heeft twee varianten van de GL in het assortiment: met en zonder remmershuis. Dit draadje gaat alleen over de onberemde variant, maar met remmershuis is natuurlijk ook erg leuk.

Nu tijd voor wat priegelwerk; als eerste de deurgrendels. Deze bestaan uit een hefboom en een grendelstang. De hefboom zit op de etsplaat. Drie stuks zelfs, dus als er eentje in het hoogpolig tapijt springt hoef je niet een kwartier lang op de knieën te gaan zoeken maar pak je gewoon het reserve exemplaar. In iedere hefboom zitten twee gaatjes die ik opruim tot 0,4 mm. Daarna snij ik ze los en vijl ik het braampje weg.
De grendelstang zit niet op de etsplaat. Dus die buig ik uit messingdraad van 0,33 mm (nog zoiets waarvan het altijd handig is om wat op voorraad te hebben). Tenslotte is er nog een stukje draad nodig voor het draaipunt van de hefboom. Omdat ik nog wat imitatie-klinknagels had liggen die over waren van een ander project, heb ik die gebruikt. Door de kop die erop zit is dat net iets makkelijker bij het in elkaar zetten. Op de foto ter verduidelijking de onderdelen waar ik het over heb.



De stukjes draad door de gaatjes in de hefboom en in de zijwanden prikken, zorgen dat alles recht zit en dan vastsolderen. De grootste uitdaging voor mij is altijd om de boel tijdens het solderen ook recht te houden, maar in dit geval is dat aardig gelukt. En zo niet, dan gewoon weer even warm stoken en voorzichtig rechtzetten. Dat is dan weer een voordeel van solderen boven lijmen. Bovendien: op foto’s is te zien dat de hefbomen in het grootbedrijf soms ook nèt niet helemaal recht zaten, dus een klein beetje scheef maakt het model meer realistisch.

Dan de handgrepen op de deuren. Deze zijn ook op de ets te vinden. Alleen, op foto’s en op tekeningen uit het Utrechts Archief is te zien dat ze niet haaks op de deur staan, maar onder een hoek gebogen zijn. Dat gaat wat minder mooi met de meegeleverde exemplaren, dus heb ik nog een paar handgrepen gebogen uit messing draad. De handgrepen op de kopwanden staan wel haaks, maar ik was toch bezig dus die heb ik gelijk ook maar uit draad gebogen. Dan is er tenminste ook geen verschil tussen de handgrepen onderling.
Dit is overigens geen kritiek op de kit. De meegeëtste handgrepen maken het leven van de bouwer makkelijker en bij andere kits heb ik ze vaak wel gebruikt.

Op onderstaande foto is te zien hoe de onderdelen zijn gemonteerd. (Al moet je wel een beetje inzoomen  ;D)



Wat ik bij deze kit nog mis, zijn de plakbriefhouders. Eens kijken in de doos met restanten of daar nog iets ligt waarmee ik het kan oplossen.

Grtz, Ton

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina