BeneluxSpoor.net forum
Vraag en antwoord => Algemeen => Topic gestart door: J.Kuipers op 06 February 2008, 14:58:53
-
Hallo,
Zit net een aantal dingen te bestuderen omtrent Ledverlichting in wagons enz. schiet mij een vraag te binnen over slepers.
Ik ben geadviseerd om slepers te maken van latoenmateriaal, mijn ervaring is, dat :
Te dik dan blokkeren de wielen ( teveel druk)
Te dun dan heb je soms wel en soms geen goede contacten, met als gevolg, het flikkeren v.d. verlichting.
Bovendien geeft het soms problemen met de bevestiging ( ik lijm).
Kan iemand mij vertellen wat beter is om wel degelijk werk te krijgen, er staan vlgs mij in catalogie weleens fabrieksmatige slepers, maar vlgs passen die niet altijd evengoed.
T.a.v. soldeermateriaal ( niet voor ELECTRONICA) gebruik ikzelf soldeervloeistof van VEDE ( Fluox S-90 ) Fa. Delville en Zn te 'sGravenland.
Zit o.a. Zinkchloride en zoutzuur in, en is ook corrosief.
Uit mijn praktijkervaring vooral t.a.v. zink soldeerwerk, gaf dit veel minder aantasting naast de soldeernaad dan S-39 , Fluox bleef naganoeg schoon, maar voor de zekerheid veegden wij alles af met water.
Groet:
J.Kuipers
-
Om stroomafnemers op de wielen te maken is dun fosforbrons prima geschikt. Die wijsheid heb ik vaker horen waaien. Ikzelf gebruik gewoon een heel dun messing stripje of een stukje heel dun koper.
Je zou zelfs koolborstels kunnen gebruiken.
Rails solderen doe ik niet, de draden gewoon met harskern. Zelfs op de spoor 0 rails vreet harskern geen gaten. Van te voren met een koperen bougieborstel even schoonmaken en dan goed verhitten. Meestal vloeit soldeer niet lekker omdat het werkstuk nog te koud of niet goed schoon is.
-
Hallo Daan,
Dank voor de reactie, dun latoenmateriaal heb ik, en gebruik het. Wat betreft fosforbrons, heb ik niets van, wanneer ik in de gelegenheid ben zal ik er naar vragen en dan ook dit materiaal uitproberen.
Het soldeer vloeimiddel gebruikten wij altijd met zinksoldeerwerk, zelf op mijn eigen Roco line rails gebruikt , breng het aan met een penseeltje, zo weinig, dat ik het na het solderen echt niet terug vind op wat voor manier dan ook. Heb een aantal solderingen na ruim een jaar gecontroleerd en totaal niets te zien wat op corrosie lijkt.
Groet:
Johan
-
Het voordeel van fosforbrons is dat het veel veerkrachtiger is (en blijft) dan koper. Zeker als je draad gebruikt kun je dan prachtige stroomafnemers maken door aan het eind van de draad een V-vorm te buigen waarbij de punt van de V tegen de flens aandrukt. Door het kleine contactvlak (ik gebruik draad van 0,5 mm) ontstaat er relatief weinig wrijving. Je kunt daardoor de fosforbronsdraad een behoorlijke voorspaning geven waardoor het contact zeer goed is (en blijft).
Goed vastsetten van stroomafnemers doe je door het draad te solderen op een stukje printplaat en die printplaat vervolgens te schroeven of te lijmen. Een goede beschrijving daarvan staat in Railmagazine 220; in het artikel over het ombouwen van een Hippel naar een NS serie 450.
De samenstelling die je geeft van het vloeimiddel is exact de basissamenstelling van S-39 : een verzadigde oplossing van zink in zoutzuur. Waar het verschil in aantasting dan vandaan komt is mij een raadsel.
Zelf gebruik ik (net als veel messingsoldeerders) het op fosforzuur gebaseerd vloeimiddel van GM&S. Voordeel daarvan is bovendien dat het op zo goed als alles werkt.
Groet,
Hans
P.S. De fosforbronsdraad is ook te krijgen bij GM&S
-
Onder normale omstandigheden heb ik de ervaring dat s39, soldeervet of enig ander etsend zuur overbodig is als je eerst de oppervlaktes even schuurt met een bougieborsteltje, met een goed hete bout die is voorvertint het werkstuk opwarmt en dan met harskernsoldeer NAAST de soldeerbout de soldeer direct op het werkstuk laat vloeien.
Op rails vergt het enige oefening om niets te laten smelten, maar een degelijk soldeerstation geeft een prima resultaat.
s39 tast alles aan, laat vlekken achter in hout, brandt gaten in kleding, oxideert zowat alle vormen van metaal, maakt kunststof broos en laat verf afbladderen. Als je dan toch een vloeimiddel wilt hebben, gebruik dan van die rode pasta, die blijft daar waar het nodig is en loopt niet overal tussen.
Kom je echt niet om s39 heen (oude lima rails bijvoorbeeld) gebruik dan een tandenstokerpunt om alleen daar waar je gaat solderen een voorbehandeling te geven en je dus een heeeeeel klein beetje aanbrengt.
Gebruik in geen geval het kwastje wat erbij zit, dan heb je veel te veel en loopt de s39 in alle kiertjes waar het absoluut zijn sporen zal nalaten.
Het is echt een boerenlapmiddel dat spul.
-
Door het kleine contactvlak (ik gebruik draad van 0,5 mm) ontstaat er relatief weinig wrijving.
Hans, dit is natuurkundig niet correct. De wrijving wordt bepaald door de materialen die tegen elkaar wrijven, en de totale contactkracht. Je kunt het contactvlak wel kleiner maken, maar als de contactkracht gelijk blijft, dan blijft de wrijving ook gelijk.
-
Klaas, ik heb het natuurkundig volkomen correct opgeschreven. Zij het misschien wat kort. De betrouwbaarheid van de stroomafname wordt bepaald door de druk (kracht/oppervlakte) die ik uitoefen. Als het contactvlak kleiner wordt, wordt bij gelijkblijvende kracht een grotere druk uitgeoefend. Of bij gelijkblijvende druk een kleinere kracht. Omdat het contactvlak bij een V-vormige gebogen draad klein is vergeleken met een contactstrip zal bij gelijkblijvende druk (bepalende voor de kwaliteit van de stroomafname) de kracht (en dus de wrijving) lager zijn.
Hans
-
Ik gebruik gewoon strips, maar verklein het contactvlak wel door er met een metalen punt een deukje in te slaan (op een stukje lood als aambeeld) dit puntje op het stripje komt dan tegen de zijkant van het wiel.
Gr. Stephan.