Vannacht is geheel overwachts Michael Staats overleden. Michael was onze eerste
(zoals hij zelf eens schreef) 'hjælper lokomotivfører' van team Stedahult. We
verliezen in hem naast een top teamlid, ook een geweldig vriendelijk en innemend
persoon. Michael, bedankt man! Je gaat gemist worden door velen van ons...
(https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_4137.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_4137.jpg)
Så som i Himmelen.
Steef en Danielle (Team Stedahult).
Morgenochtend is het dan zover, dan nemen we afscheid van je Staats.
En ik heb er geen zin in, sinds vorige week donderdag hangt er een bedrukkende
zweem om mij heen. Omdat ik het niet eerlijk vind, omdat wij graag nog wat
evenementen met je hadden gedaan. En niet omdat je de gangmaker was, nee.
Gewoon omdat je altijd jezelf was, iemand die een bezoeker meenam in de hobby.
Je entousiasme in elke tak van jou hobby's. Of aan de BNLS tafel in Houten. Een
beetje ouweneelen over treintjes, het gezemel in het forum, of een weekendje
weg naar de camping, stoomgroep of whatever.......
Maar dat afscheid wil niet zeggen dat er 'vergeten' gaat worden. Domweg gaat dat
niet, je hebt in de 9 jaar dat ik je heb mogen leren kennen. Bij mij heel veel krediet
opgebouwd. Ja, ook had je wel eens wat te zeiken. Maar dat hebben we allemaal.
Je hebt iets waar te veel mensen een voorbeeld aan zouden moeten nemen. Ik zeg
expres moeten in plaats van kunnen. Omdat die zelfde mensen het simpelweg niet kunnen.
Wat dan? Jij was een man van je woord, geen smoesjes. Nope! Als je een belofte deed,
kwam je hem na. En door die eigenschap had je bij mij een dikke streep voor op de rest.
Doe Daan en mij een lol, kijk in maart mee over onze schouders. We houden een
stoel voor je vrij bij de baan. We gaan je verdomme zo erg missen Staats. Tot morgen.....
Steef en Danielle.