BeneluxSpoor.net forum
Vraag en antwoord => Algemeen => Topic gestart door: Blom op 09 November 2015, 10:25:11
-
Geacht publiek,
Ik wil aan een massa-aansluiting in een oud Märklin rijtuigje simpelweg een draadje solderen. De aansluiting is echter gemaakt van een donkerbruine metaalsoort waarop het solderen niet wil lukken. Met de multimeter heb ik even getest of er wellicht iets van isolatie omheen zit maar dat is niet het geval, het metaal geleid uitstekend, de soldeer wil alleen niet hechten.
Heeft iemand een suggestie hoe ik toch een draadje aan een dergelijke aansluiting kan solderen ?
Jan
P.S. Ik weet dat er van die schuifjes zijn waar een draadje aan gesoldeerd kan worden en welke je over een dergelijke aansluiting kunt schuiven. Alleen zit het rijtuigje dan onmiddellijk "vol" met het stekkertje, iets wat ik graag wil vermijden :-)
-
Die bruine kleur duidt erop dat het metaal mogelijk een laagje opgedampt metaal heeft, ter bescherming tegen oxidatie.
Probeer een stukje blank te schuren of te krabben. Dan zou solderen wel moeten lukken.
Of het metaal heft een warmtebehandeling gehad om het bv. veerkracht te geven.
Het kristalrooster van het hele metalen deel is dan door-en-door veranderd, en solderen daarop zal niet gaan lukken.
-
Ik zou de aansluitplaats eerst goed schoon schuren of krabben.
En verder moet je er voor zorgen dat het materiaal heet genoeg wordt. Het soldeer moet smelten op het materiaal, niet alleen op de soldeerbout.
-
Het hangt van het materiaal af of je erop kunt solderen. Zelf heb ik eens geprobeerd om een paperclip te solderen. Hoe je het ook probeert, de soldeer loopt er zo vanaf.
Misschien helpt het als je S39 gebruikt. Te koop bij de bouwmarkt. Let op, dat je het materiaal GOED schoonmaakt. Achtergebleven resten gaan ontzettend roesten. Het is troep.
P.S. zelf weet ik niet zoveel van S39, misschien dat anderen op dit forum er meer over kunnen zeggen.
-
Nooit S39 gebruiken, gebruik dan verdund fosforzuur. Maar wat ook helpt is de bout zo heet mogelijk zetten, dan wil het soldeer ook wel vloeien..
-
Nooit S39 gebruiken, ....
Is een iets te absolute stelling. Soms is het gebruik van S39 onvermijdelijk. Aangezien het hier waarschijnlijk om ijzer gaat is de variant S39-RVS beter. Dat is minder agressief, maar helpt wel heel goed als vloeimiddel op ijzer en roestvrij staal. Je moet het wel heel spaarzaam gebruiken, zo weinig dat je het nauwelijks ziet zitten.
Maar je moet pas naar zulke middelen grijpen als de normale methode niet lukt. En dat is: goed schoonmaken en goed heet stoken.
-
ofwel met een boortje blank maken en hete soldeerbout van voldoende watts gebruiken.Of indien mogelijk een klein gaatje boren en kopervijsje indraaien.Kan je daar rechtstreeks op solderen of een lipje onder zetten.
-
Gewoonweg gaatje Boren en draadje met oogje met schroefje of Klein parkertje in het Metaal vast zetten.
-
, maar helpt wel heel goed als vloeimiddel op ijzer en roestvrij staal.
Je kunt alleen solderen als het staal roestvrij is, met roest er op lukt het niet. :P. Sorry kon het niet laten t'is een tik van mij, je bedoelt natuurlijk roestvaststaal.
Stephan.
-
Roestvast reken ik ook goed. ;D
-
Toevallig hoorde ik vorige week op het werk dezelfde vraag.
Om die beste man voort te helpen heeft een collega van me
(gediplomeerd in solderen) nog geprobeerd op een blok massief metaal
een nogal massieve powerFET te solderen.
De kwestie fascineerde me, dus met een schuin oog even meegekeken.
Probleem hier is ongeveer hetzelfde als met het rijtuig:
je werkstuk fungeert als koelblok, dus de warmte van de bout wordt
meteen weer afgevoerd. Voor dergelijke vraagstukken hebben we dan een
oven op 220 graden waarin je het object voorverwarmd. Daarna op
de werktafel een verwarmingsplaat die de boel op temperatuur houdt.
Met een thermokoppel de lokale temperatuur bewaken, met de bout
bijverwarmen en het lukt ook nog!
Moraal van het verhaal: temperatuur van het oppervlak waarop je wilt
solderen moet goed zijn. Dan lijkt niets onmogelijk.
Uiteraard moet het oppervlak zich wel lenen om te kunnen solderen... ;D
-
@Nijboer,
Ik maak uit je verhaal op dat het werkstuk "een rijtuigje" dan op 220 in de oven gelegd moet worden?
Denk dat er dan weinig van het rijtuigje overblijft.
-
Heren,
Voorlopig mijn dank voor een alle suggesties :)
De temperatuur is geen probleem, het gaat om een klein lipje (0,5 cm) wat uit de bodem van het rijtuigje omhoog steekt. Het lipje zelf zit weer aan een klein frame waarin de twee buitenste asjes (het betreft een drie assig rijtuigje) klemmen. Op deze manier ontstaat er een mooie massa aansluiting (ik rij 3 rail). Ik heb langzaam maar zeker de temperatuur van mijn soldeerstation opgehoogd tot 450 graden celsius (max) maar dat heeft tot op heden niet mogen helpen. Gevoelsmatig moet ik eerder gaan oppassen dat ik het omringende plastic niet beschadig.
Komende week ga ik eerst maar eens met de dremel en een freesje aan de slag om te zien of er blank metaal te vinden is onder het bruine metaal. Ik ben er zonder meer vanuit gegaan dat het massief metaal is omdat het lipje geleidend is. Deze aanname kan echter helemaal fout zijn.
Verder ga ik ook eens kijken of ik het metalen frame uit het rijtuigje kan krijgen. Dan hoef ik me over de temperatuur ook geen zorgen meer te maken.
Het idee van het gaatje en een schroef vind ik ook zo gek nog niet. Alleen moet ik daarvoor ook het metalen frame uit het rijtuigje halen omdat boren anders voor veel problemen gaat zorgen met het interieur, het gaat hier om een H0 model, geen spoor 1 ;D
Zodra ik nieuws heb, positief dan wel negatief, laat ik weer van mij horen.
Jan
P.S. Het betreft hier een (vereenvoudigde) weergave van een drie assig DRG rijtuigje (tijdperk II). Hoewel Märklin er een aardige H0 modelletje van heeft gemaakt is hij nog niet zo "life like" dat ik nu met roest rekening moet gaan houden :)
-
Hoi,
Ook een idee is om je massa aansluiting op een andere plek in de wagon te maken.
Je schroeft een klein parkertje waar je het draadje aan soldeert of rechtstreeks aan een plekje in de wagen
succes jandcargo
-
@NS264:
wees creatief, denk logisch na. Ook Out of the box denken kan veel opleveren.
-
Dat is ook niet altijd makkelijk :D
Dat vraagt wel om nadere uitleg.
Hier of per pb.
-
Maak er eens een foto van en plaats die hier, dat helpt wat de creativiteit betreft
-
Draadje in een Klemco adereind hulsjes met oogje doen en aanknijpen, vervolgens aan de onderzijde van het wagonnetje met popnagel bevestigen.
Dan is solderen niet nodig.
Vast en voorlopig niet meer los.
-
@ nighttrain: er wordt toch heel duidelijk een probleem geschetst waarvoor jouw oplossing niet werkt...
Geacht publiek,
[...]
P.S. Ik weet dat er van die schuifjes zijn waar een draadje aan gesoldeerd kan worden en welke je over een dergelijke aansluiting kunt schuiven. Alleen zit het rijtuigje dan onmiddellijk "vol" met het stekkertje, iets wat ik graag wil vermijden :-)
@ topicstarter: krab eerst eens met een mesje gewoon wat op het metaal. Een boor en een freesje zijn wel wat grove maatregelen om de soldeerbaarheid van een materiaal te achterhalen. Meetpennen prikken vaak met gemak door oxidatie heen maar kunnen bij een continuïteitsmeting (doorpiepen) ook 'valse' resultaten geven. De meeste meters piepen bij alles onder de 20 ohm. Oxidatie kan dat al snel veroorzaken, maar de meter zal dan toch aangeven dat er niets mis is.
Ik kan het me een beetje moeilijk voorstellen dat het metaal teveel warmte onttrekt, daar je het zelf over een lipje van 5 mm lengte hebt. Vaak zijn de effecten van een groot stuk metaal wat ermee verbonden is dan te verwaarlozen.
-
OPGELOST, YEAH :D
Er zat inderdaad een coating of iets dergelijks over het metaal zelf. Datgene wat over het metaal zat was behoorlijk stug want met krassen en degelijke kwam ik er niet doorheen. Ik heb uiteindelijk toch maar de dremel gepakt en voorzien van een freesje. Daar had de coating niet van terug en na enkele seconden verscheen een keurig blank metalen oppervlak wat zich vervolgens prima liet solderen, ik ben blij !
Veel dank voor de info,
Jan
P.S. Voor de nieuwsgierigen onder U, ik was bezig met een rijtuigje uit de dubbelset 4309 van Märklin. Ik had nog wat gele ledstripjes liggen en het leek me wel een aardig idee om deze rijtuigjes (en een aantal broertjes en zusjes uit 4307 en 4308) te voorzien van verlichting. Toen ik er achter kwam dat die dingen al voorzien waren van massaslepers dacht ik "..appeltje, eitje..." ware het niet dat dat laagje wat weerbarstiger bleek te zijn dan ik dacht.