BeneluxSpoor.net forum
Algemeen => Ditjes en datjes => Topic gestart door: heer Kukel op 15 January 2013, 20:23:08
-
Als kleine jongen liepen we vroeger met mijn ouders over het Schenkviaduct in Den Haag.
Een deel van het Bezuidenhout stond nog overeind, een groot gedeelte was weg.
Gebombardeerd.
Vanaf het viaduct kon jenaar beneden kijken op het emplacement.
Direct onder het viaduct stond een groen gebouw met als opschrift “consumptietent “.
Man dat was lachen want het woord tiet kwam er in voor.
Maar boven op het viaduct, leunend op die dikke stalen leuningen, keek je sprakeloos naar beneden.
Er reden nog stoomlocs!
Dikke witte wolken braken ze uit.
En direct bij het viaduct had je een draaischijf liggen waar die machtige mooie machines werden gedraaid.
Kolen lagen tussen de sporen.
Mijn vader wist te vertellen dat als het donker was arme mensen de sintels weghaalden voor thuis gebruik.
Het was een mooi station waar niets meer van over is.
Zou ik daar die hobby aan over hebben gehouden?
-
Mijn vriendjes vader had in de kelder een grote modelspoorbaan.
Trix, met een middenrail.
Heel gek gezicht vond ik dat, onnatuurlijk.
De treinen waren duur in Nederland.
Dus daarom ging de buurman om de zoveel tijd naar Duitsland met pakken koffie in de bagageruimte om daar treinen te ruilen tegen Nederlandse koffie.
In mijn ogen was het een grote baan, compleet met stations, huisjes en wegen.
Zou ik daar die hobby aan over hebben gehouden?
-
Spelen met de trein mochten we alleen als de vader ook aanwezig was.
Je kon met twee treinen tegelijkertijd spelen.
Machtig mooi vond ik dat.
Maar als pappie aan het werk was dan pakte mijn vriendje de sleutel van de kelder en gingen wij spelen.
Eerst rustig maar dan baldadig.
Er lag een x kruising in en dan mikten we het zo uit dat de treinen botste.
Ieder bediende een transformator en degene die de andere loc zo ver mogelijk uit de rails knalde was winnaar.
En weet je wanneer de loc echt ver uit de rails ging?
Door hem niet in het midden te raken maar net vol op het voorfrontje!
Zou ik daar die hobby aan over hebben gehouden?
-
Natuurlijk kan ik ook een analoge loc ombouwen naar digitaal.
Fluitje van een cent, ja toch.
Afijn, loc open en ik zie allemaal draadjes, een motortje en lampjes.
De gebruiksaanwijzing nauwkeurig gevolgd.
Beetje solderen, kind kan de was doen, ja toch.
Decodertje zit gemonteerd en zonder kap maar eerst een proefrondje rijden.
Man geweldig, loc rijdt veel beter dan ik in mijn stoutste dromen kon dromen.
Hij rijdt rondje na rondje.
Harder, zachter, voor en achter uit.
Maar dan gebeurt het.
De loc rijd de tunnel in.
De loc staat plots stil.
De loc vliegt in brand!
Kolere, paniek in de tent want dat ding staat te fikken onder mijn polystyreen berg.
Met een rotgang ram ik mijn vuist dwars door de veel te kleine tunnelingang die prompt bezweek.
Een stuk berg weggeklauwd en had ik de brandende loc te pakken.
De brand was snel geblust, de schade was herstelbaar voor de berg.
De loc heeft niet meer gereden……………..
Zou ik daar die hobby aan over hebben gehouden?
-
Zeker mooie, interessante verhaaltjes.
Groet,
Ruud
-
Pozor vlak.
Zegt u dat iets?
Pozor vlak.
Zo worden de overwegen in Tsjechië aangeduid.
Nou, rond 1990 waren ze alles behalve vlak.
Je moest er met je auto overheen kruipen.
Je wist van te voren niet of de rails boven het wegdek uitstaken en hoeveel.
Je stuiterde met je auto over de overweg heen.
Ik zie nog mijn vriend voor mij rijden met caravan.
De overweg dook plotseling en dus onverwacht op en mijn vriend reed dus er te hard over heen.
Nog zie ik de caravan stuiteren, wel een halve meter hoog.
Ik dacht dat hij om zou slaan.
Gelukkig bleef het spul heel.
Nog steeds rij ik heel rustig over de pozor vlak heen.
-
Pozor Vlak betekent trouwens zoiets als "let op trein". Kwam zelf altijd alleen te voet of per trein over de overwegen aldaar dus die hobbeligheid heb ik nooit echt last van gehad...
-
Zo'n 20, 30 jaar geleden kwam ik er regelmatig. Het bordje "Pozor vlak!" (inderdaad, zoiets als "Pas op, trein!") betekende voor ons vooral: volop in de ankers. Sommige spoorwegovergangen kon je zelfs met een terreinwagen niet harder dan stapvoets nemen.