BeneluxSpoor.net forum

Vraag en antwoord => (Her)beginners => Topic gestart door: 1200blauw op 17 October 2012, 16:34:27

Titel: De filosofie achter je baan
Bericht door: 1200blauw op 17 October 2012, 16:34:27
Daar ben ik dus nieuwsgierig naar. De meesten onder ons beginnen de bouw van hun baan met een bepaalde gedachte. Er is naast de technische keuze voor een rail- en besturingssysteem een thema, een periode (aangeduid met een tijdperk of een jaartal). Mijn vraag nu is:

hoe ben jìj op je thema en periode gekomen?


Mijn eigen verhaal stamt al uit een ver verleden. Ik was een jaar of vier toen mijn ouders me een Märklin-baan kochten, geen startset, maar gewoon losse rails en wat materieel. Ik had een Zweedse Da, DHG500, Br.38 en een blauwe 1200. Daarbij een tiental vooral duitse goederenwagens, een silberling stuurstand, een DSG slaapwagen, een TEE-coupérijtuig en twee Plan E's. Door de jaren heen heb ik vanwege budgetproblemen goed over uitbreiding kunnen nadenken. Dat budgetprobleem is trouwens altijd gebleven  ;) Ik besloot me te concentreren op die 1200 en de beide Plan E's en door te gaan zoals mijn ouders begonnen waren: Märklin en M-rails. De Plan E's kregen uitbreiding tot een "volwaardig" stammetje: P + A + 2xB en er werd een tweede 1200 aangeschaft, weer blauw, maar nu mèt vishaak. De DHG500 zou dienst kunnen doen als industrieloc en de Br.38 en Da als museummaterieel.
Vanwege de studie ging het spul in de doos. Meer dan twintig jaar geleden kwam ik het weer tegen en sloeg het virus opnieuw toe. Ditmaal dacht ik na over het thema en de periode: het moest NS worden, jaren '70, maar vanwege de vishaakloze 1200 breidde ik dat uit naar 1968. Er werd meer materieel aangeschaft door de jaren heen, teveel om in dit kader even op te noemen.
Vanwege de 1200's lag het thema eigenlijk al vast. Een locaalspoorlijntje kon het bijvoorbeeld niet worden. Het moest dus een doorgaande lijn worden, dubbelspoor, bovenleiding, intercityverkeer, stoppertjes, (lange) goederentreinen tussendoor, Spoorslag '70 in volle glorie dus. Ik ben echt enorm gecharmeerd van getrokken reizigeerstreinen op een lang recht of lichtgebogen traject, dus dat werd het doel. Probleem met dergelijke doelstellingen is alleen: waar vind je een zaal om zoiets in te realiseren? Niet haalbaar dus. Even afgezien van de investeringen in vastgoed wordt zo´n enorm project onhaalbaar voor een eenzame zolderprutser. Zoals gezegd bleef het budget een probleem, dus ook digitaal gaan is er nooit van gekomen. Dat wilde ik trouwens ook al niet, omdat ik graag het (Märklin-)materieel origineel houd (jaja, een Märklin-tic, ik wéét het). Daarom besloot ik dat het een doorgaand traject moest worden, zonder stations, zodat de treinen nooit in het zicht stoppen. Daardoor zie je niet dat ze abrupt stoppen en ook niet dat de frontseinen uitgaan bij een stop. Dientengevolge zijn er ook geen seinen in beeld.
Inmiddels ben ik vijf verhuizingen verder. Mijn baan bestond uit modules die op verschillende manieren aan elkaar geschroefd konden worden en dan lange of korte schaduwstations vormden. Tussen die modules maakte ik na iedere verhuizing planken aan de muur, waarover het treinverkeer van meubel(groep) naar meubel(groep) door de woonkamer reed. Scenery was er eigenlijk niet; alle planken waren wit geverfd en de rails lag strak en recht. Toen kwam de liefde...
De spoorbaan verdween uit de kamer, de modules werden uiteindelijk verkocht (nouja... iemand heeft ze gratis op mogen halen omdat ze "me" in de weg stonden). We zijn inmiddels dus verhuisd. Nu heb ik een zolder van 8x1½ mtr. Nieuwe plannen zijn er. De M-rails is/wordt vervangen door C-rails. In het zicht wil ik flexibele K-rails gaan gebruiken, voor vloeiende flauwe bochten.
Door de jaren heen is er veel NS-materieel uit mijn periode beschikbaar gekomen voor Märklinisten / 3-railers. Kortkoppeling kwam, 1:100 lengteschaal werd 1:87 en ga zo maar door. Toch heb ik nooit mijn oude vertrouwde spullen verkocht. Ik heb voor iedere aanschaf hard moeten werken en bovendien is de basis gegeven door m´n ouders / dat doe je nooit weg vind ik! Noem me sentimenteel, prima... Ik kan net zo goed genieten van m'n good old 1200 met Mä Plan E's als van de stam UIC-X van LS met Roco Plan D RD achter een Roco 1113 als natuurgetrouwe Nordsee-Express. Dat rijdt bij mij ook door elkaar, voorlopig alleen op de vloer, want een baan is er nog niet.


En zo is het gekomen:

NS 1968-1982
Doorgaande lijn
Mä C/K/rails


O ja: reageer alleen als je ook zelf je verhaal plaatst!

Titel: Re:De filosofie achter je baanplan
Bericht door: Mispoes op 17 October 2012, 16:44:19
Ah! Leuk topic! (y)

Bij mij is het een combinatie van 3 zaken:

-spoorse zaken die ik in mijn kindertijd heb meegemaakt, niet als hobbyïst (DB 220 naar Hengelo tot 1976)

-spoorse zaken die ik meegemaakt heb als hobbyïst in mijn mooiste tijd (rode DE-1/2 tot 1985)

-spoorse zaken die ik in het geheel NIET heb meegemaakt maar graag had willen meemaken (NS TEE en DE-5 tot 1974)

Deze zaken samensgesmeed leveren een fictief thema waar ik al jaren plezier aan beleef: dieselthema 1973-1976 met veel grensverkeer, de stations Oldenzaal en Enschede gecombineerd met Amsterdam CS waar de dieselvieren en-vijven vertrokken...
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Eelco Storm op 17 October 2012, 16:45:42
Weliswaar nog geen echte baan wegens ruimtegebrek, maar wel bezig met het verzamelen van materieel voor wanneer ik wel de plek heb. Thema: Nederlandse Spoorwegen, eerste helft jaren '50.

Ben ik op gekomen via de afdeling spoorwegboeken in de bieb. 'Stoomtractie bij de NS 1944-1958' heb ik toen ongeveer bladzijde voor bladzijde gekopieerd. De tegenstelling tussen de oude, afgeleefde stoom en het strakke nieuwe materieel sprak me dusdanig aan, dat ik ben gestopt met mijn Marklin-baantje (van mijn vader geweest) waar ik me de jaren daarvoor prima mee vermaakte.
Ik ben Nederlands spul gaan verzamelen. Vooral omdat Roco ergens begin jaren '90 veel spul dumpte (plan D's, locs serie 1000) heb ik een aardige collectie sneltreinspul en goederenwagens van diverse merken bij elkaar gescharreld. Dit spul is overigens tijdens mijn studie weer verkocht.
En maar goed ook, want toen het virus de kop weer op stak, zag ik meer in de charme van de kleinschaligheid. Een 1700 met een kort goederentreintje, een 3700 met een stoptrein, een blauwe 2400 met een sleep slooplocs. Dat idee. VAn daaruit ben ik materieel gaan verzamelen. Een 3700, een felbegeerde 1700, af en toe wat personen- en goederenmaterieel. Nu een aardig begin voor een leuk baantje NS begin jaren '50. Plan is een klein station met depot voor twee of drie locs, beginnende elektrificatie en dieseltractie.

Eelco
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: tothebeach op 17 October 2012, 16:48:31
Ik heb toch een heel kort antwoord (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,39935.0.html)  ;D

Groet,
Michel
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Marc tramt op 17 October 2012, 16:50:44
Ik ook, zie mijn site... 
En daar staat dit te lezen:

Zoals heel veel modelspoorders raakte ik op jonge leeftijd gefascineerd door spoorwegen en modeltreinen. Uiteindelijk kwam er na een jaar sparen een Fleischmann start-set met een industrielocje en twee platte wagens. Mijn vader timmerde een treintafel en daarop groeide een ovaal zonder specifiek thema. In later jaren, de laatste middelbare schooljaren, werd een en ander aangepast tot het eindpunt van een fictieve particluliere spoorweg 'ergens' in West-Duitsland. Geldgebrek (ik studeerde) en andere intersses (geld, drank, vrouwen) verhinderden dat de baan ooit zijn voltooing naderde.

Na mijn studie bleef de spoorbaan achter op zolder bij mijn ouders en trok ik in een woning waar nauwelijks ruimte was voor een modelbaan. Toen die ruimte er uiteindelijk wel kwam begon ik met het ontwerpen van een kleine trambaan op twee modules van 61x122cm. Ruimte had ik nog steeds niet heel veel, maar de Roco-trammodellen en internet (voor mij vanaf 1996) brachten me wel op het idee om op een klein oppervlak een realistische tram-baan te ontwerpen.  Ik heb eerst een model 1:10 gemaakt en ben zelfs met de bouw gestart. De ruwbouw was klaar en de eerste rails zijn zelfs gelegd. Er kwam echter een verhuizing (ten gevolge van een mooie relatie tussen) en dat leidde tot het besluit om de modules af te breken. In het nieuwe huis was immers een zolder ter beschikking en dat bood mogelijkheden! Het  grote ontwerpen kon beginnen en dat bleek nog knap lastig want de zolder bood geen handige oppervlakte; ze is in twee kamers opgedeeld met nog de nodige schuine vlakken en schoorstenen. Uiteindelijk werd het een ontwerp gebaseerd op het station van Bad Herrenalb, dus met trams (ook eenrichting) en museumtreinen.
Maar..... klussen aan het nieuwe (oude) huis en de geboorte van onze dochter gooiden op prettige wijze roet in het eten, dus de bouw van die (middel-) grote treinbaan verdween steeds verder naar achter in de planning. Ondertussen kriebelde echter de zin om wat te gaan bouwen en dus ving ik vast aan met een gebouw voor de te bouwen baan. Ondertussen was ik op internet steeds meer kleine modelbaantjes tegen gekomen (met name op www.carendt.com) die mijn fantasie prikkelden. En omdat die grote baan voorlopig toch niet gebouwd zou gaan worden werd het idee voor een klein handzaam baantje steeds aantrekkelijker. Het leek alleen maar voordelen te bieden: overzichtelijk, de baan is 'af'te bouwen, goedkoper, alle delen van de baan zijn goed bereikbaar en er kan in een "verloren" uurtje toch wat aan gedaan worden
Het ontwerp van mijn eerste, onvoltooide, trambaan werd in de kookwas gegooid en verkleind tot de afmetingen 131x70 cm. Het gekozen thema bleef hetzelfde.


Thema

Thema van "trambaantje" is de eindpuntlus van een interlokale tramlijn vanuit een grote stad 'ergens' in midden Duitsland. Inspiratie voor dit ontwerp komt onder andere van de Thüringerwaldbahn (Tabarz) en Keulen (Bensberg, lijn 1).
In de keerlus ligt een kleine tweesporige remise waar voertuigen opgesteld kunnen worden. De remise kan eventueel ook als museumdepot(tje) worden gebruikt.


Het ontwerp

Uitgangspunt was een kleine baan te ontwerpen op een standaard MDF-plaat van 61x122cm. Het bleek echter een heel gepuzzel om een keerlus op twee niveaus binnen deze afmetingen te frommelen. Bovendien kon de tunnel slechts enkelsporige worden uitgevoerd waardoor twee keerlussen (in twee-railsysteem) noodzakelijk zouden zijn.  Door de grondplaat aan boven- en onderzijde 9cm uit te breiden kon het ontwerp ruimer, en dus beter, worden opgezet. De baan is nu in feite een dubbelgevouwen ovaal waarover in één richting gereden wordt.

Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Tjalling op 17 October 2012, 17:02:22
Hallo,

De filosofie is simpel: Wat ik mooi vind. ;D

Wat vind ik mooi? Treinen in Nederland, Duitsland en oude fabriekjes, vooral zoals je die in Frankrijk en Duitsland tegenkomt langs kleine riviertjes. De tegenstelling tussen de mooie beboste hellingen en de oude, smerige, fabrieksgebouwen.
Naar Nederlands voorbeeld: Landbouw-coöperaties, met silo's, binnenvaartschepen en waterwegen met hun kunstwerken.
Het Duitse deel: dat gaat ook terug naar het eerste begin, wegdromen bij een catalogus van Roco en Fleischmann, met allemaal Duitse stoomlocs met allemaal stangen en leidingen, afgewisseld met diesel-loks met drijfstangen.........

Dat alles is nu aan het leiden tot dit: http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,46950.0.html

Een absolute kernwaarde van de filosofie van mijn baan is dat ik niet vast wil zitten aan 1 tijdperk of plaats. Er is te weinig tijd en ruimte om alle mooie dingen die er zijn op (model)spoorweg gebied zijn na elkaar te bouwen of te onderzoeken.

Groet,
Tjalling

Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Gert1 op 17 October 2012, 17:06:10
Leuk draadje!  (y)

Heel lang geleden kwam ik vaak in Zandvoort. En in die tijd uiteraard per trein.
Ik weet nog goed dat de eerste 1600-locs in dienst kwamen. Dus kozen wij in Utrecht het voorste rijtuig van de trein uit en dan gingen we daar op het balkon zitten. Dan konden we door de smoezelige ramen de loc zien. Fantastisch hoe rustig die locs optrokken. Dat was wel wat anders dan met de 1100-serie of de - toen ook al geliefde - 1200-en.

En dus wilde ik een kopstation in de duinen bouwen. Aldus ontstond een eerste aanzet tot 'Zeezande'. Ik had zelfs een VAM-overslag gepland en de nodige modellen aangeschaft. In die tijd was ik nog Märklinist en reed ik zelfs nog met M-rails. Helaas bleek de combinatie van naar 3-rail omgebouwde modellen die oorspronkelijk voor 2-rail bestemd waren met deze rails niet bepaald ideaal. En dus besloot ik op een dag over te stappen.

Er kwam langzaam - en later veel sneller - een nieuwe collectie tot stand, maar dit station-bij-zee-thema heb ik nooit meer uitgewerkt.
Later kreeg ik veel meer ruimte ter beschikking en wilde ik een veel groter doorgaand station bouwen.
In een kamer van circa 4,5 x 4 meter ontstond zo de ruwbouw voor een grote modelbaan, waarbij ik het schaduwstation zelfs boven de baan (bereikbaar via een klimspiraal) had gedacht. Ja ja, van Speijk zou nog trots op mij geweest zijn!  8) Zoals wel vaker met al te megalomane plannen, is dit schip nog voor de echte tewaterlating gestrand...

Ondertussen had ik kennis gemaakt met Scandinavië en ondanks verwoede pogingen om mezelf voor de gek te houden ("Ik koop alleen maar een modelletje als soevenier", ja echt!) ben ik uiteindelijk als een blok gevallen voor Deense diesels.
En zo werden er voorzichtig plannen gemaakt voor een klein Deens station in een havenplaatsje (jawel, de zee bleef en blijft altijd trekken). Het staat er (om allerlei redenen die er verder niet toe doen) nog altijd niet, maar ik weet inmiddels wel dat een klein baantje een stuk kansrijker is. En al die Nederlandse modellen? Ja die blijven gewoon. Ik ga mijn afkomst niet verloochenen. Maar verder geldt: Danmark, mit andet hjemland!  

mvg,
Gert
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: p-kokkie op 17 October 2012, 17:06:43
Wat een leuk idee!

Hier mijn story.

Ik heb de modelklap niet van vader meegekregen maar van mijn opa. Hij was rangeerder op Oosterbeek-Laag, helaas heb ik de beste man nooit gekend maar als het eenmaal in de genen zit krijg je dat er moeilijk uit. Niet alleen ik heb die genen gekregen ook twee van mijn ooms. De ene werkte op het hoofdkantoor van NS in Utrecht, iets met planning van goederentreinen en de ander was machinist op de Boemel van Arnhem naar Winterswijk, Roermond en Tiel.

Als kleine jongen mocht ik wel eens mee naar Utrecht om vanaf het dak van de NS Catherijnetoren de sporen te bekijken van Utrecht CS... machtig mooi natuurlijk!  En bij mijn ander oom mocht ik dan wel eens mee "op de bok"van een Plan U...

Wauw!!! Even wegdromen hoor...

Al ras werd er in de kelder een baan gemaakt. Een grote plaat betonplex (kei en keihard, er kon geen schroef ingedraaid worden en je had nog geen makita's). Via de bekende setjes van de Hema (Lima) werd het steeds meer en meer.

De liefde voor de treinen nestelde zich steeds dieper en er werd al snel een zaag gezet in de Lima Hondekop. Er werden diverse stroomlijnstellen gebouwd waaronder een DE 3 grijs met rode biezen, een DE 5, een PECje, noem maar op.

Maar zoals dat gaat met de hobby kwam de klad er in toen de liefde voor de treinen zich verschoof naar de liefde voor het zwakkere geslacht. Er werd samengewoond, getrouwd, er kwamen kindjes en de treintjes gingen de bekende verhuisdozen in.

Maar ergens diep binnen in bleef het treinenvirus toch, als een waakvlammetje, aanwezig. In 2011 werden de stoute schoenen aangetrokken en werd er een kelderkamer ontruimd om papa's hobby weer van stal halen.

Momenteel ben ik bezig met mijn baan Dijkhuizen Zie topic hier op het forum, .http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,40971.0.html

Ik koos om dan maar meteen digitaal te gaan met de Roco Multimuis. en als tijdperk heb ik gekozen voor de jaren 80 en 90 van de vorige eeuw, toen NS nog echt NS was!

Ik ben geen klinknagelteller, dus er komen geen extreme details op de baan. Mij gaat het er om dat ik straks lekker met mijn treinen kan rijden in een wereld die door mij zelf gemaakt is en waar ik lekker kan terugkijken op die goeie ouwe tijd. oei dat klinkt als een ouwe l.l

Dat was mijn verhaal.

Groetjes uut Dijkhuizen.

Pascal
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Jos B. op 17 October 2012, 17:23:19
SCHIN op GEUL
Mijn baan moet een Nederlands station voorstellen waar ook Duits materieel op kan voorkomen.
Als baanplan is eigenlijk de situatie zoals deze in Schin op Geul was tot 1992, met een dubbelsporige splitsing.
Het spoor wat uit de richting Valkenburg kwam ging dubbelsporig door richting Wijlre.
Terwijl vanuit de richting Klimmen de andere sporen aanhaakte.
Dus het is in feite een dubbelsporige electrische lijn, die dieselend rechtdoorgaat, terwijl de electrische lijn afhaakt.

De filosofie hier achter is dat hier in feite alle electrisch en Diesel materieel tussen 1982 en 1992 in voorkomt.
Het hofdzakelijke materieel op de lijn zal zijn:

Diesel:
-DE 1 / DE 2
-2200 (met goederen, een enkele plan E tussen 2 loks is ook mogelijk)
-VT98 (Schienenbus)
-2400
-6400

Electrisch:
-Plan V
-Mat 46
-Mat 54
-1600
-1100
-1200
Ook kan het zijn dat er af en toe een stammetje nagelnieuwe ICR's vanuit Aachen langskomt richting Maastricht.
Het is dus in feite een pendelbaan waarop voornamelijk met vrij korte treinen gereden wordt.

Ook is het mogelijk dat er een 3700 met ZLSM rijtuigen langskomt (hoewel die wel buiten mijn tijdperk vallen, maar wel leuk zijn om af en toe langs te komen.


Jos.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Eelco Storm op 17 October 2012, 17:37:15
En ooit, ooit, als er iemand zo gek is het te gaan produceren, komt er een Nederlands Indische baan met een heuse Eendaagsche Express! En waarom? Omdat het eigenlijk een onterecht vergeten stuk Nederlandse spoorweggeschiedenis is, dat het verdient meer bekendheid te krijgen. Op spoorweggebied was Nederlands Indie een stuk vooruitstrevender dan het moederland.

Maar dat is voor de toekomst en is hier misschien off topic...

Eelco
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Ruud K op 17 October 2012, 17:45:32
Ik ben geboren in 1951. In de jaren vijftig en zestig ging ik met m'n ouders vaak op vakantie in het Rijngebied, zowel aan de linker als aan de rechter oever van die rivier. Destijds heb ik nog veel stoom- en diesellocs zien rondrijden.
Toen ik als basisschooljongen ('lagere school' heette dat toen nog) aan een baan begon, zijn die ervaringen bepalend geweest voor wat ik wilde bouwen en in alle jaren erna is die romantische tijd uit m'n jeugd bij m'n baanbouw in m'n hoofd blijven rondspoken. Kleine provinciale stationnetjes, pittoreske dorpjes, wouden met loof- en naaldbomen, rails door een licht golvend, heuvelachtig groen landschap. Bij het bouwen van m'n Schwarzburg-Neuffen-modelbaan, vele jaren later, zijn die herinneringen bepalend geweest voor het thema van m'n baan, die in de tijd te situeren valt tussen het midden van de jaren vijftig en medio zestiger jaren.  
Filosofie en praktische omstandigheden moet je aan elkaar zien te knopen. Graag zou ik enorme treinencomplexen bouwen met grote stations, dito rangeerterreinen en locverzorgingsplaatsen van een fikse omvang. Aangezien ik niet al te veel ruimte tot m'n beschikking heb, rijden er voornamelijk korte regionale treinen die getrokken worden door stomers en diesels. Omdat je ook wel eens met wat doorgaande, langere treinen wilt rijden, heb ik m'n station aan een denkbeeldige doorgaande noord-zuid-zuidoost-route gesitueerd, waardoor er ook ander materiaal kan rijden, zoals grote stomers en treinstellen. Om ook e-locs te kunnen laten rijden heb ik de hoofdlijn langs Schwarzburg enige tijd geleden voorzien van bovenleiding.
Eén van mijn uitgangspunten - filosofieën zo men wil - is dat je lekker met treinen moet kunnen rijden. Daarom ligt er aardig wat rails in m'n baanplan en zijn er mogelijkheden tot uitgebreid en gevarieerd treinverkeer. Graag had ik een dubbelsporige hoofdlijn gebouwd, maar ook hier werd ik tegengewerkt door de praktijk: de ruimte ontbreekt me hiervoor. Hetzelfde geldt voor een groot schaduwstation: helaas geen ruimte voor.
Realisme en werkelijkheidsillusies wekken is één van de andere filosofieën achter m'n baan. Die probeer ik realiseren door zoveel mogelijk te detailleren waar het kan.
M'n baan is vol en er is veel te zien. Ook dat is een bewuste keuze. De filosofische uitspraak 'In de beperking toont zich de meester' gaat voor mij juist niet op.
De belangrijkste filosofie achter m'n baan en ermee bezig zijn is: er plezier in hebben.

Groet,
Ruud
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Martin Welberg op 17 October 2012, 17:48:14
Filisofie     lekker bouwen
Thema      freelance noordelijke oostkust US
Tijdperk    ergens tussen 1929 en 1938
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Gert1 op 17 October 2012, 18:24:50
Vanwaar dat tijdperk Martin? Ik kan me voorstellen dat je ooit aan de NO-kust van de USA bent geweest, maar hoe kom je er dan toe om een tijdperk te kiezen dat naar schatting een slordige 40 jaar voor je geboorte ligt?

mvg,
Gert
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Han Zijlstra op 17 October 2012, 18:27:07
Kijk een draadje met inspiratie! morgen als ik tijd heb zal ik ook vertellen waarom Terrific Northern Pacific er is/komt!
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: wvdm op 17 October 2012, 18:32:08
Valkenoord

De filesofie draait bij mij om de Oude Rijn, die in Katwijk in zee gepompt wordt.
Vanaf Leiden loopt een dubbelspoor direct naar Rotterdam. ( Zoals je in het echt ook op twee manieren naar Amsterdam kan, via Haarlem of via Schiphol) Een breed water, waar treinen via meerdere bruggen overheen gaan, zie je niet zoveel op modelspoorbanen.
In Leiden vertakt het spoor zich en zo kan je ook via een dubbelspoor naar Den Haag en via Delft naar Rotterdam.
De binnenvaart klaagde over de lange wachttijden voor de twee bascule bruggen bij het dorpje Valkenoord. Daarom zijn er twee hoge bruggen er vlak achter gebouwd met een grotere doorvaart hoogte. Toen ze, de spoorwegmaatschappy,  de bascule bruggen wilden afbreken, was het reizigers aanbod zo hoog geworden, dat het baanvak Leiden - Rotterdam vier sporig gemaakt werd en de basculebruggen zijn gebleven. het nieuwe spoor over de dijk zakt niet, omdat het buiten de baan nog over de Vliet moet over bruggen met grote doorvaart hoogte.
De spoorlijn Leiden-Den haag HS passeert na de grote draaibrug het dorpje Valkenoord en daar is een station voor stoptreinen tot maximaal 4 wagons achter een locomotief. De intercity's , de hoge snelheids treinen ICE3 Thalys en de doorgaande goederen treinen rijden over twee midden sporen en komen niet langs de perrons.
Valkenoord heeft ook nog een goederenoverslagplaats met een loods.
Vele bloembollen, kazen, bloemen en planten worden hier in gesloten goederen wagons of koelwagons geladen. Alle grote Nederlandse biermerken worden in bierwagons aangevoerd en in Valkenoord gelost voor Leiden, Noordwijk en Katwijk (voor de toeristen en de lokale bevolking). Een hippel of een sik trekken telkens een wagon voor de deuren van de loods en duwen die dan weer terug naar het lege spoor naast het spoor, waar ze die wagons vandaan trekken.
Er kunnen twee vrachtwagens tegelijk geladen of gelost worden.

Alle Nederlandse treinen, die tussen 1964 en 2010 reden, kan je er voorbij zien komen.

Zie mijn bouwdraadje hieronder voor meedere info en de staat tot nu toe.

De hele baan is dubbelsporig met de bochten uit het zicht en twee omloopsporen om de rijrichting van de treinen te veranderen. In de bochten aan beide zijden en op de omloopsporen blijven alle treinen even wachten, zodat ze niet gelijk nadat ze een tunnel zijn ingereden uit een andere tunnel te voorschijn komen.
Om het nog onvoorspelbaarder te maken gaan de twee sporen vanaf de dijk rechts naar twee vier sporige schaduwstations onder de baan en die automatisch willekeurig uitrijden hebben. Vanaf die schaduwstations komen de sporen voor de draaibrug weer op tafel niveau.

Groetjes uit Valkenoord
Wil

Het is mijn grootste treinbaan, die ik tot nu toe gebouwd heb. ;D
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: frederik19630 op 17 October 2012, 18:37:56
Zoals meer, heb ik modeltreinen met de paplepel ingegoten gekregen. Mijn vader had
een trix express baan, zonder veel thema, vooral om te rijden. Mijn broer kreeg een dependance,
voor mij werd het smalspoor. Ooit begonnen met 2 liliput startsetjes (ik heb de wagentjes nog), toen
kwam Bemo met fraai duits-wuertembergs spul. Na een stilstand van een dikke 10 jaar ben ik
weer herbegonnen met een smalspoorbaan toen ik nog in duitsland woonde.  

Dat was zo ongeveer EPIII, gedikteerd door beschikbaarheid maar niet al te vast aan gehouden.
Nu ben ik wat scherper op de 'epochenreinheit' (houdt de aanschafmanie ook wat in de perken).
Rijden is leuk (van m'n vader meegekregen), bouwen van lokomotiefbouwdozen ook. Scenery is mijn
forte niet, mis het geduld en het goede oog. Kan alleen maar met bewondering naar de produktie van
anderen kijken.

fred
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Jeroni op 17 October 2012, 18:43:00
Tja,

Voor diegenen die het nog niet doorhadden. De motivatie voor project #1 Boppard (in N) (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,2449.msg34006.html#msg34006) stamt al van vroegah. Op doorreis naar Zuid-Zwits en Noord-Ital pleurden we eerst de caravan hier op de camping. Tja, kleine Jeronimo was niet weg te slaan bij de spoorlijn(en) natuurlijk. Dat had ie ook al van paps meegekregen, want die had al treintjes. Jawel, 'tjes, want N was toen nog wat te klein voor de jonge, ondernemende Jeroni. Na een valse start met h0 (de bekende Lima TGV etc en de Roco 1600) mocht er toch ook eens met dat kleine spul van pa worden gereden, mits ik braaf genoeg was geweest. Hij moest eens weten.... 8)
   Een lang verhaal maar wat korter. N was er, in overvloed, en na jaren lezen, lezen en nog eens lezen (jawel, op het oude beneluxirail) toch voorzichtig begonnen met plannen. Dat was ook niks voor mij, bouwen des te meer. Het resultaat is in bovenstaande link te zien.
   En het Rijndal is prachtig genoeg om na te bouwen. Ik houd van de omgeving aldaar en het constante 'geweld' van  treinen langs al die kleine dorpjes waar de goederentreinen tussen  de waslijnen doorrijden. Per jaar vereer ik het grote voorbeeld aldaar met  een of meerdere bezoekjes! 
 Inmiddels ook alweer aan de gang met modules en een ander thema. Uiteraard net als Boppard met veel en lange treinen, de nadruk op cargo's. Geen Rijndal dit keer. Tja, bouwen is leuker dan rijden!

Grtz,

J.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Martin Welberg op 17 October 2012, 18:49:45
Vanwaar dat tijdperk Martin? Ik kan me voorstellen dat je ooit aan de NO-kust van de USA bent geweest, maar hoe kom je er dan toe om een tijdperk te kiezen dat naar schatting een slordige 40 jaar voor je geboorte ligt?

mvg,
Gert

Crisistijd, lichtelijk nostalgisch en een goede reden om alles goed te versmeren  ;) En ik heb niet wat met modern spul in model..
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Thomas G. op 17 October 2012, 19:05:00
Nou...
Ik heb nederland ala nu.
Ik hou van de moderne treinen en grote stations.
Mijn stad heet trouwens nieuwerveen.

Thomas
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: dimo1_dimo1 op 17 October 2012, 19:16:37
na een hele tijd niets aan deze hobbie gedaan te hebben toch weer gestart, mijn oude materieel gebruik ik nouwelijks meer want dat is allemaal te nieuw(tijdperk)
heb gekozen voor stoom omdat de stoomloks zo mooi zijn en de drijstangen tijdens het rijden bewegen, dit geeft een mooi en indrukwekkend beeld.

verder vind ik het leuk om zelf dingen te maken en te bedenken dus heb mijn hobbie en mijn studie gecombineerd.
dit houdt in dat mijn treinbaan deels automatisch door een arduino wordt bestuurd en deels handmatig.
het automatische deel is het verwisselen van de trein, je stuurt een weg en krijgt weer een terug.
het hoofddeel van de baan is dan een rangeer layout waar sensoren in zitten.
hier schrijf ik een programma voor die de treinen bij houdt met welke wagons erachter zitten en je elke keer een nieuwe rangeer opdracht geeft.
door de sensoren registreren of er op bepaalde locaties wagons/loks aanwezig zijn en geven dat door aan de computer.
hierdoor kan de computer zien of je iets hebt uitgevoerd of niet.
dit vormt voor mij een leuk spel met de treinen en lijkt me veel plezier op te leveren.

bij mij is het vooral proberen zelf te maken en als dat niet lukt dan iets kant en klaars kopen.
zo heb ik zelf een draaischijf gemaakt van een servo tester en een electromotor met vertraging.

voor meer informatie: zie mijn draadje ;D
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: JaJo op 17 October 2012, 19:19:16
Ik wil altijd nabouwen wat de buurman heeft. ;)

Groet Jaap
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: raymond erdtsieck op 17 October 2012, 19:52:18
Moet je toch overstappen naar N-spoor Jaap ;D

Groet,
Raymond
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: hubertus op 17 October 2012, 20:05:12
In een ooit gestart bouwdraadje (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,38416.0.html) heb ik het eens uitgebreid verteld.
Kort samengevat, na wat omzwervingen met (te) veel materieelaankopen terug naar de basis waarmee mijn interesse in de spoorwegen echt begon: Duitsland jaren 80. Voor een beginnend hobbyist die weinig heeft met treinstellen, had dat land zoveel meer te bieden dan Nederland.

Huub
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Rubedino op 17 October 2012, 20:42:48
Ik wil altijd nabouwen wat de buurman heeft. ;)

Groet Jaap

De buurvrouw?

De baantjes:

Meestal met een Oost-Duitse inslag want daar kwam ik nog al vaak. Meestal naar Berlijn en das in mijn ogen nog steeds één van de meest indrukwekkende steden als het om openbaar vervoer gaat.

Mijn eerste dio met werkende roltrap was één van de eerste bouwsels.

(http://farm4.staticflickr.com/3148/2639373217_df5f5768ae.jpg) (http://www.flickr.com/photos/27975511@N05/2639373217/)
Web IMGP2934 (http://www.flickr.com/photos/27975511@N05/2639373217/) by reelcees (http://www.flickr.com/people/27975511@N05/), on Flickr

De Berlijn baan was te hoog gegrepen en stierf een vroege dood.....

(http://farm4.staticflickr.com/3102/2658557385_1a0d40e99d_z.jpg?zz=1) (http://www.flickr.com/photos/27975511@N05/2658557385/)
Web IMGP5573 (http://www.flickr.com/photos/27975511@N05/2658557385/) by reelcees (http://www.flickr.com/people/27975511@N05/), on Flickr

Die Oost-Duitse sfeer werd voortgezet in van Wisjni naar Wosjni. Dit baantje met grensstation tuussen de DDR en Polen was te zien in binnen en buitenbland en haalde zelfs een aantal bladen (oa RM en EK).

(http://farm5.staticflickr.com/4008/4651020624_db161335d0_z.jpg) (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/4651020624/)
Web IMGP4461 (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/4651020624/) by Rail-Kees (http://www.flickr.com/people/29897166@N06/), on Flickr

Na het vormen van een groepje toegewijde in de modelbouw, tijdens de van w naar w baan, kwamen projecten als "de Fleischerei" en "Duisterhuizen" ten tonele en werden we de "luie rijders" genoemd omdat de banen tot in perfectie automatisch hun werk deden.

(http://farm6.staticflickr.com/5133/5443290484_d4a36dbed0_z.jpg) (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/5443290484/)
Fleischerei_0012 (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/5443290484/) by Rail-Kees (http://www.flickr.com/people/29897166@N06/), on Flickr

(http://farm7.staticflickr.com/6114/6267114391_71f163b5ea_z.jpg) (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/6267114391/)
verven (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/6267114391/) by Rail-Kees (http://www.flickr.com/people/29897166@N06/), on Flickr

Momenteel zoek ik het groter (sja je past je ego aan bij de schaal  ;) ;) ;)) en is de eerste spoor 1 baan in aanbouw waar alle creativiteit in komt door in detail te gaan..... Deze baan zal zijn premiere in Dortmund volgend jaar hebben.

(http://farm9.staticflickr.com/8148/7534773938_7d45311516_z.jpg) (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/7534773938/)
Stelcon platen (http://www.flickr.com/photos/29897166@N06/7534773938/) by Rail-Kees (http://www.flickr.com/people/29897166@N06/), on Flickr

mvg,

Kees-Jan


Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: 1200blauw op 17 October 2012, 20:45:56
Ik wil altijd nabouwen wat de buurman heeft. ;)

Groet Jaap

Moet je toch overstappen naar N-spoor Jaap ;D

Groet,
Raymond

Zonder persoonlijk te willen worden  (ik ken hier sowieso nog weinig mensen  ;)) en ik bedoel het ook niet onaardig -  ik heb in mijn openingspost het volgende gevraagd:

Citaat
O ja: reageer alleen als je ook zelf je verhaal plaatst!

Als iedereen zich daaraan houdt wordt dit een geweldige verzameling verhalen. Tot nu toe gaat het geweldig. Heerlijk leesvoer mensen!  (y)
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: clickmaniac op 17 October 2012, 21:16:49
Grappig om te zien dat de eerste symptomen van het treinenvirus bij iedereen wel zo'n beetje hetzelfde zijn. De Eerste Indrukken... 1200'en met plan E door de duinen bij Zandvoort eind jaren '70, en vanaf jaren '80 het wonder van de elkaar kruisende treinen in Lunteren (tijdens de spits mat '46! en om kwart vóór, 's middags als ik van school naar huis fietste lange of korte goederentreinen of losse locs).
Andere belangrijke 'eerste indruk' was 'America's Colorful Railroads', over de fascinerende veelheid van maatschappijen in de jaren '40, '50 in de VS, en dan vooral het Noord-Oosten. Mijlenlange treinen van boxcars, boxcars, boxcars...
Mijn baan-in-planningsfase wordt dan ook enkelspoor, Amerikaans, één of twee 'sidings' en aan weerszijden een keerlus met opstelsporen.
Genoeg ruimte: een zolder van 75m2! denk aan één grote 0,5% helix langs de muur, twee niveaus, bloklengte 6,50m. Filosofie van het sporenplan: Zo Simpel Mogelijk. Eén of twee 'modelstations', de rest wordt puur functioneel; opslagruimte of om locs / cabooses te wisselen. Op 'enter' drukken om het zaakje in gang te zetten, biertje erbij en maar laten scheuren.
 
Wat ik nog niet echt voor me zie is hoe mn andere grote liefde, Franse treinen jaren '60, '70 en '80 er te laten rijden. Toch maar een stukje elektirficeren? Of een tweede lus ergens en een stukje dubbelpoor? Ingewikkeld en swtrijdig met mn filosofie.
Wat ik ook nog niet helemaal voor me zie, ik hoe e.e.a. met JMRI te regelen. Een interface (PR3?) staat bovenaan het boodschappenlijstje, eerst maar eens met Decoder Pro beginnen, en dankijken of ik een wissel via de computer omgelegd krijg. Stapje voor stapje.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: KNed op 17 October 2012, 21:54:27
Leuk om te lezen.
Ik ben met het modeltreinvirus besmet door mijn vader. Hij had een Märklin baantje wat af en toe op tafel kwam.
Zo vanaf 1990 ben ik ermee verder gegaan en kocht vervolgens allerlei treinen, gewoon wat ik mooi vond.
Weer later meer gaan specialiseren in NL vanaf tijdperk V, 1980 en later zeg maar. Heb toen de meeste niet-NL zaken weer opgeruimd.
Ik ga binnenkort beginnen aan een nieuwe modelbaan. Wordt dus een baan waar de treinen in passen, modern NL dus.
Ik heb niet al te veel ruimte. De nadruk zal liggen op zoveel mogelijk rails. Techniek is ook belangrijk. Scenery komt een beetje achteraan  :)
Zowel goederen als passagiers moet ingepast worden.

Koen
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: raymond erdtsieck op 17 October 2012, 23:28:27
Ok 1200blauw,

Dan hier ook mijn verhaal, eigenlijk ben ik besmet door zo'n beetje de hele familie ::)
Om te beginnen met mijn vaders H0 Lima baan op zolder, alle 2 mijn broers hadden ook ieder een loc, mijn vader had een blauwe NS 1200 waar ik altijd mee mocht rijden, natuurlijk reed ik ook stiekem met de loc's van mijn broers als zij er niet waren :D
Als ik dan  (toen +- 3 a 4 jaar) op zolder was was ik heerlijk aan het rangeren met de loc's, na een tijdje hoorde ik dan mijn moeder roepen Raymond kom je naar beneden de chocolademelk word koud, wat een heerlijk sfeertje toen (y)

Ook gingen we erg veel met de trein naar Eindhoven daar woonden mijn Opa en Oma (ook gek van treinen :)), vaak zat er dan een blauwe NS 1200 voor de Plan E's (y)
Ben zelfs een keer helemaal alleen naar Eindhoven gegaan toen ik nog maar 5 jaar was 8)
Vandaar ook de de naam van mijn Nederlandse N-spoorbaan Echthoven Utr/echt  Eind/hoven

Ik kan me ook nog herinneren dat we een keer naar huis gingen vanaf station Eindhoven naar Utrecht en toen stond er een splinter nieuwe Koploper die tussen Eindhoven en Venlo reed, mijn vader zei toen willen jullie een ritje maken met deze trein waarop wij natuurlijk ja zeiden :D
Dus toen zomaar een ritje gemaakt naar Venlo en weer terug naar Eindhoven, en daarna pas weer naar huis :)

Ook gingen we vaak op vakantie naar Oostenrijk met de slaaptrein (Hotelplan) dat was echt een belevenis (y)
En dan ook nog de uitstapjes met de trein, wat gaaf die oude treinen (toen)daar in Oostenrijk (y)
Ook nog een keerje in Lindau geweest ook zo appart sfeertje daar, er was zelf een hele grote treinbaan in de schaal I als ik het goed heb?
Ja en dan door de bergen rijden daar dat was ook geweldig (y)
En vandaar ook mijn Bergbaantje in een doos :)

Dus jullie zien het het is er bij mij ook met de paplepel ingegoten :)
En natuurlijk is mijn zoontje nu ook besmet met het treinvirus ;D

Groet,
Raymond
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Huup op 17 October 2012, 23:38:50
Leuk draadje!  (y)

Heel lang geleden kwam ik vaak in Zandvoort. En in die tijd uiteraard per trein.
Ik weet nog goed dat de eerste 1600-locs in dienst kwamen. Dus kozen wij in Utrecht het voorste rijtuig van de trein uit en dan gingen we daar op het balkon zitten. Dan konden we door de smoezelige ramen de loc zien. Fantastisch hoe rustig die locs optrokken. Dat was wel wat anders dan met de 1100-serie of de - toen ook al geliefde - 1200-en.

En dus wilde ik een kopstation in de duinen bouwen. Aldus ontstond een eerste aanzet tot 'Zeezande'. Ik had zelfs een VAM-overslag gepland en de nodige modellen aangeschaft. In die tijd was ik nog Märklinist en reed ik zelfs nog met M-rails. Helaas bleek de combinatie van naar 3-rail omgebouwde modellen die oorspronkelijk voor 2-rail bestemd waren met deze rails niet bepaald ideaal. En dus besloot ik op een dag over te stappen.

Grappig! Zelfde hier, alleen heette de uitwerking in model Duin aan Zee en bepaalde ruimtegebrek een (K-rail) baan met een klein (4 rijtuigen M* ICR en een 1600) station, een duintraject en een lus om de trein weer terug te krijgen. De 'VAM' was onder de treintafels....;). En natuurlijk bovenleiding, zelf gebouwd, dubbeldraads van fijn draad. Poeh, die panto die bleef hangen... Net echt :( ;)
Meest kenmerkende, en dus ook gebouwd was de wisselstraat voor het station, waar een losse loc kon staan tottie weer aan de beurt was. Erg leuk voorbeeld, Zandvoort!

Gr/H
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Gert1 op 17 October 2012, 23:49:05
Ik had dus ook een keerlus met een bescheiden schaduwstation onder de baan.
En inderdaad: die wisselstraat met een apart spoortje voor de afgerangeerde locs die nadat de trein weer was vetrokken mochten gaan uitrusten op dat spoortje. Ik heb destijds vaak staan kijken naar dat schouwspel. En kennelijk was ik niet de enige. Helaas is Zandvoort tegenwoordig op spoorweggebied niet echt boeiend meer.

Overigens kwam Railhobby jaren later met een fraai Railplan van Zandvoort. Ik vraag me af of iemand het ooit heeft nagebouwd. Ik zou het dolgraag eens in model zien. Het blijft immers een buitengewoon boeiend thema!

mvg,
Gert
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: NS264 op 18 October 2012, 00:11:35
Kan iemand mijn geplaatste bericht in toppic alleerste loc hierheen verplaatsen?
Danku
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: mallet96 op 18 October 2012, 00:18:13
Hallo,

Ik ben begonnen met modelbouw toen ik een jaar of 15/16 was, ik werd lid van de plaatselijke modelspoorclub en bouwde mee aan een jeugdbaan. In die tijd kocht ik enkele nederlandse modellen, zoals een Roco 2200, Roco 1600, Lima ICM (KLM en Eagon uitvoering) en ook enkele stomers (Fleischmann br 94, br 65 en een glaskaste). Rond 1992 had ik een module die in de clubbaan hoorde en heb toen ook op enkele beursen gestaan (o.a. Rail 92/94). Nadat ik mijn vrouw heb leren kennen ben ik minder actief geworden bij de vereniging en nadat ook de club een andere route wilde gaan begaan heb ik mij uitgeschreven als lid van de club.

Nadat we getrouwd waren, verhuisd waren en kinderen kwamen kwam er weinig tijd om nog met de hobby verder te gaan en heb ik al het nederlandse materieel verkocht. De duitse stomers en enkele lokaalbaan-rijtuigen heb ik bewaard (heb ze nog steeds). Enkele jaren geleden zijn we verhuisd naar een huis met een zolder en nadat we eerst het huis hebben opgeknapt ben ik langzaam aan begonnen met het opstarten van de hobby. Ik was begonnen met Altmühle (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,29810.msg461182.html#msg461182), maar na een tijdje bouwen kwam ik achter enkele problemen, plus dat ik ook aangepaste ideëen had/heb en heb de baan afgebroken. Inmiddels ben ik begonnen aan Altmühler nebenbahn (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,41428.msg650938.html#msg650938),maar de plannen zijn ook hier al weer gewijzigd, alleen laat ik het schaduwstation liggen, de bovenbouw zal aangepast worden.

Ik ben een liefhebber van de Alpenbannen/landen en vind enkelsporige bergspoorlijnen het mooist, zoals de Arlbergbaan. Mijn wens is om op mijn modelbaan dezelfde sfeer na te bootsen als bv. bij de Arlbergbaan. Qua materieel vind ik diverse stoomloc's mooi, o.a. br 96, br 95, br 62, V100, ludmila's en railbussen. Ik rij niet waarheids getrouw, gewoon wat ik leuk en een leuke combinatie vindt.

Tot zo ver mijn uitleg van mijn filosofie.

Groet,

Marcel
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Huup op 18 October 2012, 08:03:12
Ik had dus ook een keerlus met een bescheiden schaduwstation onder de baan.
En inderdaad: die wisselstraat met een apart spoortje voor de afgerangeerde locs die nadat de trein weer was vetrokken mochten gaan uitrusten op dat spoortje. Ik heb destijds vaak staan kijken naar dat schouwspel. En kennelijk was ik niet de enige. Helaas is Zandvoort tegenwoordig op spoorweggebied niet echt boeiend meer.

Overigens kwam Railhobby jaren later met een fraai Railplan van Zandvoort. Ik vraag me af of iemand het ooit heeft nagebouwd. Ik zou het dolgraag eens in model zien. Het blijft immers een buitengewoon boeiend thema!

mvg,
Gert
Leuk ook voor de electrotak van Fremo :) Heb nog wel ergens een tekening. En nee, zelf begin ik er niet aan.;)
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Eelco Storm op 18 October 2012, 08:12:45
Overigens kwam Railhobby jaren later met een fraai Railplan van Zandvoort. Ik vraag me af of iemand het ooit heeft nagebouwd. Ik zou het dolgraag eens in model zien. Het blijft immers een buitengewoon boeiend thema!

Een beetje off topic, maar RH had vroeger wel vaker leuke baanplannen. Ik kan me er eentje herinneren als bewerking van Arnhem. Ik weet alleen dat die in een RH van 1987/1988/1989 heeft gestaan. Als iemand eens zou willen bladerenn voor me...  ::)

Eelco
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Viktor op 18 October 2012, 08:46:54
Nou.. in 1987 in ieder geval niet... ;D
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: V200-G2000 op 18 October 2012, 09:12:10
Zie hier: Dieselstadt (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,215.msg590419.html#msg590419)
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Hendrik Jan op 18 October 2012, 09:38:03
Filosofen, dat zijn toch mensen die ergens heul lang over nadenken?

Wat wil je met je baan?
Je wilt ontspanning. Je wilt je creatieve ei leggen. Je wilt een technische uitdaging, een puzzel.
Je wilt dat je ogen schitteren als je over je baan praat.

Mijn huidige baan, Plankendam (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,43441.msg692831.html#msg692831 (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,43441.msg692831.html#msg692831)) begint in Nederland en gaat via Duitsland naar Zwitserland.
Ruimte en budget zijn beperkt.
Maar een hoofdbaan van Nederland via Duitsland naar Zwitserland vreet ruimte.

Ik besloot het hele verhaal op te knippen in scènes. En om niet in de lengte te gaan, maar in de hoogte.
Mijn baan is een hondebot, opgekruld tot een grote spoorspiraal in meerdere nivo's.
Elke verdieping is een aparte scène. Zo stapel ik Zwitserland boven Duitsland boven Nederland.
oppervlak: 2,85m×2,10m.
Rijlengte: ca 25 meter.

Natuurlijk staat het bol van de compromissen. Te korte treinen, te kleine boogstralen.
Mijn filosofie: Als ík kan leven met decompromissen op mijn modelbaan, is het goed.
Mijn ogen schitteren...

Hendrik Jan
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: gvandersel op 18 October 2012, 09:41:54
Mijn filosofie/tijdperk:

Toen ik een jaar of 5 was kreeg ik van mijn ouders (beide ervaring met de NS) een modeltrein van Trix Expres. Deze is door mijn vader op een plank gemonteerd (soort van vierkant), waar mijn broer later een Faller autobaan in plaatste. Tot mijn 10e jaar daar heerlijk mee gespeeld. Ondertussen verhuisd en een eigen slaapkamer gekregen, en van een oom een hele grote Lima trein met zelfgemaakte transformator. Deze is ook op een wegklapbare plaat boven mijn bed terecht gekomen. Toen is de interesse voor techniek gaan groeien (je kijkt tenslotte al die tijd tegen de onderkant met allerlei draden aan). Op 16/17 jarige leeftijd een doorstart gemaakt met het Lima N spoor setje. Mijn H0 trein weggedaan aan het kleinkind van een buurman, later terug gekregen voor mijn zoon. Staat nu in de kast. Deze is N baan is in een half jaar tijd gegantisch gegroeid, waarna het besef van tijdperk ontstond. Rijden met materieel uit Duitsland (goed verkrijgbaar) op een nevenlijn. Na het ontdekken van het andere geslacht heeft de treinbaan een kwijnend bestaan gehad. Is mee verhuisd naar de zolder van de woning waar ik nu nog woon. Is afgebroken en op een andere manier opgebouwd. Deze banen zijn vooraf aansturingstechnisch hoogstandjes geweest. Eerst met IC's (7400 en 4000 familie), later met microprocessoren (8085).  Alles geautomatiseerd, eerst met het HCCM systeem en later met Selectrix. Nadat de kinderen wat groter werden kwam er ook weer meer tijd voor de modelbaan.Nu een keer een baan die technisch (onderkant) perfect is, maar op verzoek van mijn vrouw ook aan de boven kant (scenery). Ik heb weer een oefen rondje (eigenlijk meer een vierkant) gemaakt, waar ik de technieken van het maken van de scenery aan het uitproberen ben.
 
Als dit met een jaar of twee klaar is, dan komt weer waar ik van droom:
Rijden op een dubbelsporig traject, met een zijlijn stationnetje. Tijdperk loos, ik heb gekozen voor de jaren  1957 (geboortejaar) tot 1975 (je moet een eindount kiezen). Dit is naar de huidige normen vertaald IIIb - IVb.
Maar mooie locomotieven en treinen mogen ook de baan op, dus een BR 103, BR189 (in logo werkgever) en een DOSTO met BR146 rijden ook rond.

Groet,

Gerard van der Sel.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Gert1 op 18 October 2012, 10:44:16
Een beetje off topic, maar RH had vroeger wel vaker leuke baanplannen. Ik kan me er eentje herinneren als bewerking van Arnhem. Ik weet alleen dat die in een RH van 1987/1988/1989 heeft gestaan. Als iemand eens zou willen bladerenn voor me...  ::)

Eelco, kijk even hier: http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,22616.15.html

mvg,
Gert
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Han Zijlstra op 18 October 2012, 10:46:43
Na de tapijtbaan van Pa ( een echte Fleischmann E44 1952!), de baan boven mijn bed en het kopstation in de kelder (onhandig gedoe) een grote baan gemaakt met 3 etages (en toch optakelbaar)gemaakt met Ansbach als thema. En uiteraard als t klaar is breek je de boel weer af.
Ooit in het 1ste nr van Railhobby maakte ik kennis met het fenomeen Shay.  Onze toenmalige financiële controller (H. van Willigenburg) stond aan de wieg van Railhobby en ik heb samen met hem nog wat werk gedaan voor dat nummer. In dat nummer stond een prachtige Repo over Sahy’s en hun werkplek. Aangezien toen de shay’s onbetaalbaar waren want van messing en alleen in de USA te koop werd dat niets. Pas een jaar of 10 geleden toen Bachmann met Shays en geluid kwam werd de BRD baan afgebroken en de USA baan gebouwd. Waar rijden die Shays? Voornamelijk in bossen en met name in de grote oerbossen in Amerika. Omdat ik toch een beetje in de sfeer wil blijven zocht ik een Mij. Die en met Shays en opvolgers reed en tegelijkertijd ook met mooie diesels in ABBA reed. En dan kom je uit bij Northern Pacific. Mooi logo, mooie lok historie, veel geschiedenis, mooie omgeving. T leuke is dat de omgeving ook toepasbaar is voor noors en zweeds bedrijf. T lastige is dat we ook nog 2 shops runnen en BNLS moeten lezen.
Grtz Han
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Klaas Boekema op 18 October 2012, 10:48:05
in 1987
 ??? ??? ??? ??? ???

moderator on duty.. heeft in bericht geschreven: "wat bedoel je??"   :)))
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: jakop op 18 October 2012, 10:56:25
Een echte filosofie is het niet maar omdat het onmogelijk is de werkelijkheid op schaal weer te geven, als je dan toch iets meer dan een halte op je baan wil hebben, heb ik er voor gekozen om voor alleen het station (http://forum.beneluxspoor.net/index.php/topic,16400.msg247655.html#msg247655) te gaan. Mijn huidige baan in opbouw is de grootste van de 4 pogingen tot nu toe en daar maak ik een station met perrons van 2,5 m’. Inclusief de wisselstraten komt de hele zaak op ca. 4 meter wat in wezen al heel klein is. Een station als Uitgeest, waar ik woon, heeft perrons van ruim 600 m’ en dan wel evenveel perronsporen maar daarnaast ook nog een aantal goederensporen.
Dat nabouwen was gezien het formaat van mijn zolder onmogelijk. Nu, uitgaande van 1:100 lengteschaal (ik houdt het nog op 1:100 en 1:935), heb ik dan perrons van 250 m’ waar, zonder dat de trein ‘randje-randje’ staat, een loc met 6 rijtuigen fatsoenlijk aan kunnen staan.

Het is 3rail volledig K-rail nadat baan 1 en 2 M-rail hadden en nummer 3 in schaduwstation M-rail en op het zichtbare deel K-rail. Van huis uit met Märklin opgegroeid en wat de topicstarter ook al melde, uit sentimentele overweging wil  ik veel materiaal niet kwijt en een complete omschakeling naar 2rail is er (nog) niet van gekomen. Wel sinds deze baan digitaal en met uitzondering van een paar Märklin producten DDC via een IB.
De bedoeling is dat de hoofdbaan t.z.t. volledig automatisch draait en mogelijk ook het museumlijntje en dat er op het Bw van de historische stoomtrein maatschappij lekker gerangeerd kan worden.

Jakop
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: mass am see op 18 October 2012, 11:00:34
Daar kan ik kort over zijn nl,jaren lang treintjes gekocht naar NS voorbeeld  de ommezwaai is gekomen voor een paar jaar terug, na 2  keer een week vakantie in duitsland.
Maar het virus is mij zo'n 45 jaar geleden toe geslagen, mede door als we naar opa en oma gingen gebeurde dat met de trein,DE1 en 2 blauw en rood en later de DE3.
Geniet alle dagen aan mijn huidige baan Mass am See die ik samen met mijn oudste zoon(19) Bas bouw, ben nog nooit zo ver gekomen, kreeg laatst een reactie van iemand van hier "krijg een vakantie gevoel" en dat is leuk om te lezen.
Mijn filosofie is gewoon lekker genieten van de baan en rijden met de treinen die mijn geheugen prikkelen.


mvgr Evert en Bas. .
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: tijgernootje op 18 October 2012, 12:03:51
Ik zal ook eens een duit in het zakje gooien.
Een baan is er nog niet,en dat zal nog wel even duren ook vrees ik vanwege gebrek aan ruimte.
Het virus heb ik vroeger als klein jochie(5jr ong) echter gekregen van mijn opa,tijdens een soort familie uitje nam hij me mee vlak voor kerst naar een speelgoed winkel in Breda waar ik altijd zelf even naar de treinen wilde kijken.
Aangezien de centen altijd ruimer werden verdeeld over de rest van de wereld en niet bij ons,moest ik mezelf toch altijd weer even verwonderen aan al die mooie treinen daar.
Verder niks in de gaten hebbende,gezellig met opa naar de treinen toe en de dames(oma en moeders) maar lekker laten lullen over kleding bij de hema  ;D
Toen ik daar rond liep in de winkel viel het me ineens op dat opa wel erg lang stond te praten met een verkoper van die winkel,had echt zoiets van iedereen zegt t is zo duur dus waarom ga je dan met die man praten ?
5 min later was het duidelijk,een startset van Fleischmann was aangekocht,wie van de 2 dat leuker vond weet ik niet maar 1 ding was duidelijk ook hij had glinsters in z'n ogen toen hij me leit zien wat er in die grote tas zat  ;D
Oma was iets minder blij want die zag die zet effe niet aankomen,maar 2 blije gezichten maakten een hoop goed.
Vele avonden samen met dat setje rondjes gereden,later is het jaren opgeborgen geweest en de aanstichter was helaas overleden. :'(
Afijn je komt die doos weer tegen bent iets ouder geworden en als t weer gaat jeuken dan ga je sparen voor uitbreidings setjes,en dan maar op een standaard plaat leggen en spelen tot je ons weegt  :D
Helaas gaat het je vervelen en er komen allerlei prettige en minder prettige zaken voorbij en het resultaat is vele jaren donkere zolder voor de treintjes.
Sinds kort staan de treintjes met wat nieuwe aankopen te pronken op een zelf gemaakt soort display in de voorkamer en kriebelt toch het gevoel weer om te kijken of er niet iets gemaakt kan gaan worden.
Alle ideeen en rijdend materieel lenen zich prima voor tijdperk 3-4 en dan wel met vooral stoom,stoomlocs fasineren me al van kleins afaan dus dat zal t worden.
Een rieel baanplan zal t.z.t. wel gaan bestaan uit in elk geval een kopstation aan een zijlijn,dit vanwege rangeer mogelijkheden en toch veel plezier en mogelijkheden.
De huidige collectie bestaat nu uit:
Fl     V42 rangeer diesel van de startset (sentiment en die gaat dus niet weg,of er mee gereden wordt zien we wel)
Fl     DB 89er(stoom)
Fl     DB 64er(stoom)
Fl     DB 65er(stoom)
Roco DB 50er(stoom)
Fl     DB V100(diesel) de laatste aankoop zover.
En een gloednieuwe loc 16/17/1800 van roco die ik vroeger zelf als 1ste kocht van gespaard zakgeld(sentiment en die gaat dus niet weg,of er mee gereden wordt zien we wel)
Qua reiziger mat en goederen is het volgende voorhande:
Een stam gemaakt uit Fl 5073,5074,5075 en nog zoekende naar 5078 (donderbussen 2 assig)
Een stam gemaakt uit Fl 5096,5098 en nog zoekende naar een 5097+5099 (umbaurijtuigen 3 assig)
Een stam gemaakt uit Fl 5127,5128,5129 en nog zoekende naar een extra 5129 (umbau rijtuigen 4 assig)
Het goederen deel bestaat uit de wagens uit de start set aangevuld met wat extra lageboord wagens 2 en 4 assig,zelflossers,een stapeltje ketelwagens,wat schuifwandwagens(allemaal zo'n beetje tp 3-4)

Kortom het mat is er bijna,nu nog wat ruimte om is een 1ste echte baan of modulebaan te kunnen gaan maken.
Inspiratie en ideeen vind ik hier op t forum zat  (y)
Tot zover mijn verhaal,in elk geval tot er ruimte komt om een baanplan hier voor te stellen en het te kunnen gaan bouwen  ;)
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Gert1 op 18 October 2012, 12:16:54
Mooi verhaal. Het is toch vaak een (groot)vader op zoon verhaal. Heel herkenbaar.

mvg,
Gert
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: wibi op 18 October 2012, 14:43:04
Mijn vader had in een erg grote kist blik van Märklin, spoor 0. Werd door mij en mijn broer af en toe eens uitgelgd in de woonkamer. Bij het grofvuil werd er wel eens rail gevonden, en een enkele wagen, ja er werd goed in de rotzooi van andere mensen gekeken! Bij een verhuizing vond pa dat wij ondertussen te groot werden voor de trein, ik sleutelde toen al aan brommers. Jaren later, ik was net vader geworden, kocht ik in het noorden van de BRD (!) een krokodil, gewoon zomaar.
Een collega had toen in zijn kelder een M-rail baan van ongekende lengte, en dat vond ik wel aardig.
Omdat ik daar jaren heb gewoond, ben ik ijverig gaan verzamelen, en de interesse groeide en groeide.
Spullen heb ik, wil je niet weten, maar een baan nog steeds niet.
Ik heb het spoor bekeken en gefotografeerd, waar ik maar kwam. Denemarken, Italie, maar ook in Amerika.
Ik heb dus voorbeelden zat om mijn modellen aan te schaffen, ooit als ik groot ben, komt er een baan!
Wim
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: tijgernootje op 18 October 2012, 15:09:33
Mooi verhaal. Het is toch vaak een (groot)vader op zoon verhaal. Heel herkenbaar.

mvg,
Gert

Dank je  :-[

Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Basilicum op 18 October 2012, 15:18:01
Wat is de filosofie achter Dönsdorf, mijn huidige modelbaan? Dönsdorf Hauptbahnhof stelt het station voor van een middelgrote stad ergens in West-Duitsland, dat een knooppunt is van verschillende spoorwegen in tijdperk drie. Tegen de stad aan ligt een groot woud: Steinwalde. Vanuit Eckheim – een voorstad van Dönsdorf – loopt een smalspoorlijn een eind het woud in en dient voor toeristische doeleinden. Een combinatie die alleen in de fantasie bestaat, want Dönsdorf wordt gebouwd in H0-schaal op zolder en Steinwalde ligt ’s zomers in de tuin in de schaal 2.

Hoe ben ik tot dit concept gekomen? Dat is in de loop der jaren zo gegroeid. Net als vele anderen deed ik in mijn jeugd ervaringen, indrukken en ideeën op, die pas later van grote invloed blijken te zijn. Als peuter een stomende, stampende museumtrein zien, horen, ruiken en voelen langsrijden is voor mij zo ’n grote invloed geweest. Nog steeds kan dat gevoel bij me terugkomen als ik bijvoorbeeld in Beekbergen naast een vertrekkende stoomtrein sta. Toen ik oud genoeg was om te begrijpen, dat je de bladzijden in een boek of tijdschrift kunt omdraaien, begon ik plaatjes van treinen te bekijken. Vooral Duitse tijdschriften met foto’s met veel stoom erop hadden mijn voorkeur. Later probeerde ik de ondertitels te lezen. Lastig, die Duitse tekst, maar ik kreeg de taal onder de knie en kon de artikelen gaan lezen. Dit leverde, achteraf gezien, veel inspiratie op. Als ik met mijn vader alleen in de auto zat, speelde regelmatig een cassetteband, waardoor het leek alsof de treinen door de auto denderden of je het gevoel had zelf in de trein te zitten of – nog interessanter – op de voetplaat te staan. Zo leerde ik ook Britse stoomlocomotieven kennen. Als een A4-Pacific van de LNER ooit in goede kwaliteit in H0 (niet 00) wordt uitgebracht zal het concept van Dönsdorf zonder twijfel worden gewijzigd in iets wat lijkt op een grensstation.
Vijfentwintig jaar geleden had ik het gehad met mijn verzameling Lima, Jouef en dergelijke merken. Hopeloze rijeigenschappen, slechte detaillering en het gedoe als tapijtrijder waren hiervan mede de oorzaak. Op een paar opmerkelijke stukken van die verzameling na is alles verkocht, weggegeven of weggegooid. Een kerstcadeau leverde me een locomotief van de Baureihe 80 van Roco op. Wat kon die loc mooi gelijkmatig en langzaam rijden. Dat model heeft het geweten! Ik heb er op mijn nieuwe, nu vaste modelbaan zo veel mee gereden, dat-ie compleet versleten was en vervangen moest worden door een nieuwe. De baan groeide, evenals het materieelpark, de treinlengte groeide sneller en de baan werd te klein. Een nieuwe baan werd gebouwd, maar al kort daarna afgebroken, toen ik verhuisde naar een eigen appartement. Meer ruimte dan voor een rangeerbaantje was er niet. In die tijd fantaseerde ik lang over een baan met mogelijkheden voor een ruim station, bijpassend depot en een paar bedrijfsaansluitingen. De verhuizing naar een ruimere woning maakte dit mogelijk: mijn huidige project ‘Dönsdorf’ was geboren.

Met vriendelijke groet,
Bas
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Stoker op 18 October 2012, 16:45:54
Op mijn tiende levensjaar kreeg ik intresse in de spoorwegen via mijn broer.Ben toen begonnen met een beginset van Fleischmann.Later een paar wissels erbij en je had al gauw een baantje.Veel verder kwam ik niet.Niet veel later kocht ik alles door elkaar,omdat ik nog niet wist in welk tijdperk ik zou gaan rijden.Veel Nederlands materiaal had je toen nog niet.Dat is in de loop der jaren wel veranderd.Waar ik van hou,zijn de spoorwegen in de jaren vijftig tot in de jaren tachtig.Dus in tijdperk 111 en V1.
Heb een behoorlijke grote baan gehad,maar na een verhuizing naar een appartement is de ruimte toch beperkt.Echter het rijden geeft mij veel voldoening,ook al is het geen grote baan.
Veel materiaal staat bij mij in de vitrine,omdat ik maar met één lok kan rijden.Ik rij met de 1008 en de 2417 van Roco en met het treinstel van Piko de 348.Het is een prachtige hobby.Rest mij nog te vertellen dat ik in de zomermaanden bij een museumspoorlijn zit.

  Groetjes  Jan.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: WimC op 19 October 2012, 22:10:04
Leuk topic (y)

Vroegah had ik al een N-spoor baan. Waarom ik destijds op N-spoor ben uitgekomen is me eigenlijk niet helemaal duidelijk. Mijn vader en broers hadden een trix-express baan, maar rond 1980 hebben ze die weggedaan. Vervolgens heb ik jarenlang gezeurd om een treinbaan en kreeg ik met sinterklaas 1983 een minitrix startset. Ik weet eigenlijk niet precies waarom mijn ouders me N-spoor gegeven hebben destijds, ik was er iig wel blij mee.
Vermoedelijk gaven ze dat omdat in mijn beeldvorming een modeltrein minitrix was en ik zeurde dus om minitrix, zonder precies te weten wat ik wilde.

Destijds wel een baan opgebouwd, maar in verband met een andere dure en tijdrovende hobby (wielrennen) ging die rond 1994 de treinbaan rond 1994 de deur uit.

Omdat ik in 2010 minder ging wielrennen, kwam modelspoor weer in beeld. Ik heb niet veel ruimte, dus het werd weer N-spoor. NS leek me wel leuk, maar daarvan is minder voorhanden in N en bovendien wilde ik graag met bergen aan de slag, dus werd het duits. Lekker de huidige periode, omdat je dan alles kunt laten rijden onder het mom van museumspoor :)

Bij de planning kwam ik erop uit dat gezien mijn ruimte een station moeilijk in te passen was op mijn baan. Omdat ik graag lang treinen zie rijden, kwam ik op een paradespoor, met een aftakkende zijlijn naar een kopstation. Vanuit het kopstation gaat ook nog een zijlijntje. Op het paradespoor kunnen lange treinen rijden (max. 2 meter, op een baan van 3 meter in de lengte). Het station kan een treinlengte van max. een meter aan, maar korter is beter.

Mijn baanplan vind ikzelf wel origineel, omdat het afwijkt van veel banen. De meeste treinen bij mij komen namelijk nooit op het station op mijn baan, maar rijden alleen over het paradespoor. In principe is heel gevarieerd treinverkeer mogelijk, ook omdat ik voor de grootte van mijn baan een gruwelijk groot schaduwstation heb. Dat is nog niet helemaal klaar, maar omvat 6 sporen voor doorgaande treinen en 6-7 kopsporen.
Ik heb overigens al wel gemerkt dat het schaduwstation snel volloopt. Automatisering is ook een vereiste, daar wordt nog aan gewerkt.

Groeten,
Wim
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: haes op 19 October 2012, 22:20:45
Als lid van Fremo werd ik aangetrokken door het sporenplan van de MBS(station Boekelo).
Daarnaast kreeg ik een vriendin uit Hengelo en zo is mijn interesse ontstaan voor de spoorwegen in Twente.
Het boek van Evert Heusinkveld heb ik doorgespit en doorgespit tot ik het station van Hellendoorn koos als railplan.
Het probleem deed zich voor dat dit station al lang geleden was opgebroken, dus heb ik het fictief aangepast voor dienst aan het eind van stoomtijdperk en begin van het dieselgeweld in Nederland.
Nog steeds aanhet bouwen, maar ja het is een hobby he?
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Chris80 op 19 October 2012, 22:22:29
Hier mijn verhaal. Vroeger had mijn oom een treinbaan op zolder en als klein kind vond ik dat prachtig. Daarna eigenlijk nooit meer aan gedacht totdat ik een jaar of 3 geleden bij de intrantuin op de kerstafdeling een treinbaantje zag rijden. Op de een of andere manier ben ik toen weer aangestoken met het virus :).

Ik heb gekozen voor de periode 1970 tot +/- 1985. Zou kan ik mooi bijna alle soorten en kleuren NS treinen laten rijden. Daarnaast probeer ik ook een aantal internationale treinen te laten rijden. Verder heb ik gekozen voor een kopstation met een klein goederenemplacement. Aan de andere kant van de tafel heb ik een schaduwstation, dus zo pendel ik heen en weer.

Groet,
Chris
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Bello op 19 October 2012, 22:48:40
Idd leuk topic

Mijn treinbaan is de plaats waar alle oude treinmodellen van de jaren 60 en 70 rond rijden. De eis is dat het model en het grote voorbeeld uit de zelfde tijd komen.

Vanaf mijn 6e ben ik ongeveer met treintjes bezig en eigenlijk nooit gestopt. De treinmodellen van de jaren 60 en 70 hebben een bepaalde zorg nodig zodat ze goed rijden. Als je dit doet dan heb je een uitstekend functionerende spoorweg, die de charme van toen in zich heeft.
(http://img.tapatalk.com/d/12/10/20/5e8ata3y.jpg)

Of
(http://img.tapatalk.com/d/12/10/20/jemetemu.jpg)

De jouef lok is 50 jaar oud en in perfecte staat, zit een zware orginele Distler motor in.

Het leuke is om een oude loks en wagens weer geheel rijvaardig te maken en zo te maken dat ze beter rijdt dan ze ooit gereden hebben. De loks moet je dan geheel opnieuw demonteren, monteren en afstellen. Voor rijtuigen en wagons geldt dat er nieuwe gedraaide wielen en assen op komen.

(http://img.tapatalk.com/d/12/10/20/utata6e5.jpg)

Het andere spektakel is het Hornby live steam waar ik twee fraaie locs van heb. Dit is de golden fleece, de andere lok is de flying scotsman.
(http://img.tapatalk.com/d/12/10/20/zuqu6y3u.jpg)

De baan is gericht op het laten rijden van alle loks en treinen die ik verzamel. Die zijn van Lima, Jouef, Electrotren, Ibertren en een klein beetje Fleischmann en anderen. Spoor ho en 00 komen beide voor. Als ik 00 rijdt dan plaats ik een Engels stationsgebouw, als ik h0 rijdt een Franse. Een heel mooi 00 model,vind ik de Blue Pullmann van Kitmaster.
(http://img.tapatalk.com/d/12/10/20/gyjahaqe.jpg)



Sent from my iPad using Tapatalk HD
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Rob Bogers op 20 October 2012, 14:47:06
Mijn verhaal??, druk maar op het wereldbolletje onder mijn naam en dan zie je mijn treinverhaal in zeven lekker leesbare delen (denk ik). Als dat niet genoeg is!

Rob Bogers
Titel: Re:De filosofie achter je baan, daar gaat ie dan!
Bericht door: NS264 op 20 October 2012, 21:28:19
Beetje saai om alleen te schrijven, omdat beelden meer zeggen dan woorden...(https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_0080_7.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/IMG_0080_7.jpg)
De man op de achtergrond is bekend van de (F)rijlinkbaan in Sneek.

(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Koen_jarig_1978__1_2.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Koen_jarig_1978__1_2.jpg)Geboren en getogen in Utrecht alles meegekregen van spoorweggebeuren van Puntenburg tot Hgb4. Dat ik geen machinist ben is een wonder.Mijn  (Stief)Pa bouwde een aantal tafels met Marklinrails en heeft ooit nog een begin van het digitale tijdperk gemaakt met de nodige elektronica, nooit van de grond gekomen omdat de decoders en centrale in feite ontbraken en nogal intensieve bouwwerken waren voor toendertijd..
De laatste tafel begon ik een beetje serieus te worden maar is nooit afgekomen ik ging dan ook het huis uit in die periode.
Restantje spullen voordat ik de boel verkocht:(https://images.beneluxspoor.net/bnls/Trein_1_1.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/Trein_1_1.jpg)
Nu is dit zo'n beetje de verzameling:(https://images.beneluxspoor.net/bnls/fotos_2012_040_1.jpg) (https://images.beneluxspoor.net/bnls/fotos_2012_040_1.jpg)
Ik rommel nog een beetje omdat ik geen bal van elektronika weet en alles moet uitvinden, het enige wat een beetje frustratie oplevert aan de hobby voor mij. Marklin was toen redelijk te volgen.

Het is voor mij een onderdeel van mijn leven, hoe kom ik er ooit vanaf?  ;D Wel een beetje met de billen bloot maar, ach, what the f**ck.
Hoop binnenkort weer eens wat te beginnen maar geniet ondertussen van het forum, vanmorgen nog wagentjes overgenomen van onze aller Gert.

Hoop dat de hobby nog lang doorgaat...

Groeten Koen.




Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Herwim Frank op 20 October 2012, 23:14:07
Hallo
Wat een mooie verhalen hoe jullie aan je ideeen zijn gekomen om je gedachten en ideeen te realiseren
Hier mijn verhaal achter mijn modelspoor moduulbaan.

Jaren geleden heb ik door verschillende omstandigheden mijn hobby modelspoor voorlopig in de kast gezet met de bedoeling om later de hobby weer op te pakken maar dan op een kleinere schaal.
En dan bedoel ik niet schaal HO of N of O maar meer in de zin van minder ruimte geen grote oppervlakten waar je niet bij kan, en bij deze nieuwe opzet dan uitgaande van een thema.
In eerste instantie had ik een ontwerp gemaakt op 5 moduuls met het thema, het logistieke proces van kolen en staal en deze deels al opgezet, maar gezien een verhuizing binnen korte tijd onverwachts een feit ging worden en mijn vrouw zeer ernstig ziek werd en na een gevecht van 1 jaar en 8 maanden overleed heb ik nu besloten een andere opzet te maken.

Dit wordt een beschrijving van de bouw van de FRANKLIN RAIL COMPAGNIE   gelegen bij het denkbeeldig stadje ROSE GARDEN ergens op de grens van Nederland en België, ik kies voor deze omgeving omdat de sfeer hier uitermate geschikt is om in detail na te bouwen en Rose mijn vrouw en ik hier graag naar toe gingen.
Denk hierbij aan de bestrating en de sfeervolle stijl van de huizen.
De naam FRANKLIN RAIL COMPAGNIE is een verzonnen grootmacht voortgekomen uit een eenvoudige achternaam en wel die van ons zelf, verder is de naam van het stadje ROSE GARDEN een eerbetoon aan mijn lieve vrouw Rose die mij altijd de vreugde van het leven heeft laten zien door mijn belangstelling in techniek en oog voor alles wat leeft in de natuur te stimuleren.

De moduul baan wordt opgezet in het tijdperk 1930-1960 het logistieke proces van kolen en klein staal industrie. De meeste huisgezinnen gebruikten kolen om te stoken en te koken, en kolen waren vooral de energiebron in de industrie. In vele stations of nabije omgeving had de lokale kolenboer dan ook een kleine opslagplaats.
Soms werden de kolen van de wagons rechtstreeks overgeladen op een vrachtwagen, maar meestal werden ze tijdelijk opgeslagen in een kolenloods, waar ze opgezakt werden en verder per vrachtauto huis aan huis gebracht.
Voor verre afgelegen afname punten werd veel gebruik gemaakt van de goederen trein die veelal vaste trajecten had naar deze ver gelegen oorden maar kon dit niet per trein dan ging het vervoer naar een overslag punt, denk daarbij bijv. aan de binnenvaart.
Een ander hoofd thema is de klein metaal industrie, een bouwbedrijfje met via het spoor aangevoerde grondstoffen (staalplaat, profielen en brandstof) en dat langs dezelfde weg zijn afgewerkte producten vervoert (gietijzeren stukken en scheep  onderdelen). Maar ik weet nog niet of ik plaats heb om dit te realiseren.
Wat ik zeker wil realiseren is in een kleine opzet  een lok depot voor de onderhoud van de stoom Loks die in Franklin land werkzaam zijn en een stukje dorp met de sfeer van de 50 er jaren de arbeiders woningen waar ik mijn Rose je en haar familie heb leren kennen.
Als inspiratie bron om tot een dergelijke opzet te komen en de nodige technieken te behappen heb ik gebruik gemaakt van de vele artikelen die ik de afgelopen 30 jaar heb gelezen in diverse hobbybladen waarbij de verschillende  bouwtechnieken beschreven stonden  plus ik heb veel geleerd uit het boek van Jacques Le Plat (groetjes uit Ferbach) plus vele fijne contacten via email en site met ook modelspoor hobbyisten.
     
Eén daarvan wil ik graag noemen en dat is Chris Slieker (een vriend op afstand) noem ik hem, hij heeft mij erg op weg geholpen met de gedachte hoe om te gaan met elektronica aspecten maar belangrijker nog mij gesteund en aandacht gegeven in de moeilijkste tijd van mijn leven waarin ik uiteindelijk afscheid heb moeten nemen van mijn Rose je.
Inmiddels heb ik vernomen van zijn vrouw Leny dat ook Chris later aan die verschrikkelijke ziekte leed en inmiddels nu is overleden.

Voor mij belangrijke artikelen in al die hobby bladen heb ik gebundeld in een makkelijk op te zoeken verzamelmap op de computer waar ik voorbeelden en technieken uit kan halen.
Voor het realiseren van dit moduul heb ik o.a. artikelen uit Amerika en België en Frankrijk nodig, gelukkig heb ik een paar zaken en mede hobbyisten gevonden die mij daarbij voortreffelijk helpen en natuurlijk internet voor de directe bestellingen.

(https://images.beneluxspoor.net/bnls/ontwerp_railplan_mod_01.jpg)

(https://images.beneluxspoor.net/bnls/ontwerp_railplan_mod_02.jpg)

Hoop nog vele andere mooie verhalen te lezen
Met vr.gr.
Herwim Frank
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: 1200blauw op 27 October 2012, 22:21:15
Schitterende verhalen mensen! Het wordt een geweldige verzameling zo!  (y)
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: charp op 28 October 2012, 21:57:48
Mijn periodeloze tijdperk.
Door de verkoop van het ouderlijk huis enkele jaren geleden, was ik genoodzaakt de baan op zolder af te breken. Zodoende stak Het Virus weer de kop op. Hoewel ik bijna twintig jaar niet of nauwelijks op die zolder van mijn vader was teruggekeerd, ben ik nooit van Het Virus helemaal genezen verklaard geweest. Om de zoveel tijd kocht ik weer nieuw rollend materieel en ik bleef boeken en tijdschriften over treinen en treintjes verslinden. Zoals alles in het leven zijn ook mijn interesses op modelspoor gebied gaandeweg verschoven. Dit begon eigenlijk al in 1975 toen ik op vijftienjarige leeftijd met een paar vriendjes een z.g. Inter-rail ticket kocht, waarmee we  voor nog geen fl 230,- een maand lang met de trein door Europa konden reizen. Door een misverstand zijn wij ergens in Duitsland midden in de nacht per abuis op een verkeerd station uitgestapt. Het toeval wilde dat naast dit station een fors Bw lag, inclusief draaischijf en Ringlokschuppen. Terwijl mijn vrienden zich noodgedwongen opmaakten om de nacht in slaapzakken op het verlaten perron door te brengen (zij waren niet besmet met Het Virus), heb ik ademloos het nachtelijk bedrijf in het Bw gevolgd. Later bleek mij dat ik getuige was geweest van de nadagen van het stoomtijdperk, maar dat realiseerde ik mij toen niet. Vanaf dat moment vatte ik het plan op om ooit een Bw op mijn baan te bouwen, iets waar voorheen mijn interesse niet had gelegen. Na een kort rijpingsproces van ruim 35 jaar ben ik nu eindelijk zover. Inmiddels heeft dat proces er ook toe geleid dat mijn belangstelling veel meer is gericht op treinsamenstellingen naar het grote voorbeeld. Zowel op mijn eerste - nog grotendeels door mijn vader aangelegde - baantje, als op de tweede samen met mijn broer in de zeventiger jaren gebouwde grotere baan, had ik hier veel minder oog voor.

Een nieuw begin. 
Gemaakte fouten in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Wat ik hiermee bedoel is dat ik niet dezelfde fouten als bij de vorige twee banen wil maken, maar dat ik mij tegelijkertijd realiseer dat nieuwe fouten op de loer liggen. Zo is het digitale tijdperk voor mij nog even wennen.
Wat heb ik achteraf als fouten ervaren ? Om te beginnen een onderbouw in de vorm van een vaste tafel. Voor onze tweede baan kregen mijn broer en ik de beschikking over een tafel van zwaar en keihard spaanplaat met een diepte van 2,5 meter, die onze vader rondom alle muren van de zolder had gebouwd. Lekker veel ruimte, maar veel te veel nauwelijks bereikbare gedeelten en schaduwstations waar ik zonder zaagwerk van onder uit, niet goed meer bij kon. Het wordt nu dus een open raamconstructie met spanten met een maximale diepte van 1,6 meter en van twee kanten bereikbaar (drie, als ik de onderkant meereken). Omdat het afbreken van de vorige baan mij slecht is bevallen, wil ik nu het geheel verhuisbaar houden door met los te koppelen segmenten van maximaal 2 meter lengte te werken. Verder wil ik niet meer hebben dat treinen een tunnel in rijden terwijl de "staart" zich nog in de vorige tunnel bevindt, wil ik geen standaardbogen meer zien in het zichtbare bereik (zelfs niet Fleischmann's ruimste met r = 647 mm), wil ik geen "volgepropte" baan meer hebben met teveel onsamenhangende thema's, etc., etc. Kortom, in weerwil van alle helaas onvermijdelijke compromissen streef ik ernaar om zoveel mogelijk een "natuurlijke biotoop" te creëren voor de treinen die ik graag zie rijden. En zo kwam ik tot het volgende.

Bahnhofsvorfeld als Thema.
Om de meer realistische treinsamenstellingen beter tot hun recht te laten komen, wilde ik ditmaal veel meer ruimte beschikbaar houden voor een vrije baan (zonder wissels). Het verzamelde rollende materieel omvat treinen met lengtes van 2,35 tot 2,5 meter die ik wil zien rijden op baanvakken van 2,5 à 3 keer die lengte, zodat ik moest rekenen met baanvakken van ruim 6 tot 7,5 meter. Al snel realiseerde ik mij dat ik dan geen ruimte meer zou hebben voor een doorgangsstation. Inclusief wisselstraten neemt zo'n station dusdanig veel ruimte in dat daarmee de wens van een langer vrij liggend paradespoor niet door kon gaan. Het kind zou met het badwater worden weggegooid. Het station werd dus geschrapt. Maar hiermee was het probleem nog niet opgelost. Ik had immers ook de wens om een Bw te bouwen. Inmiddels was dit van wens geworden tot noodzaak, omdat de verzameling stoomloks enigszins uit de hand gelopen was. Maar wat moest ik met een Bw in "the middle of nowhere", naast een mooi vrij baanvak zonder wissels ? De oplossing kwam toen ik in het bezit raakte van een MIBA Spezial uit juni 2007. De in dit nummer beschreven baan bestond uit twee uit verschillende richtingen komende paradesporen, een nevenbaan en een Bw. En dat alles zonder een station. Het geheel wekte de indruk dat er in de nabijheid een groot station moest liggen. De auteur noemde het door hem gekozen motief "Bahnhofsvorfeld". Mijn ontwerp is losjes daarop gebaseerd, maar in ieder geval hierdoor geïnspireerd. Uiteindelijk is er toch ook nog ruimte gevonden voor een bescheiden kopstation door de aanvankelijke L vorm van de baan uit te breiden met een derde poot tot U vorm en recent zelfs tot een M vorm voor een efficiënter gebruik van de beschikbaar komende ruimte.

Duitsland Periode IIIb/IVa.
Als ik vandaag voor het eerst door Het Virus geveld zou worden, zou ik waarschijnlijk kiezen voor Nederlands materieel. Maar omdat mijn vader nu eenmaal in de zestiger jaren voor ons voornamelijk Duits spul kocht en ik later door toeval verdwaalt raakte op een Duits Bw is het verdere aankoopbeleid op een enkele uitzondering na Duits gebleven. De gekozen periode is eind zestiger, begin zeventiger jaren, omdat dit mij de gelegenheid geeft om naast oudere E-loks en Dieselloks ook nog Stoomloks in bedrijf te houden. Tot slot geeft het mij een heerlijk nostalgisch gevoel om vooroorlogse rijtuigen tegelijk met de vroege UIC 26,4 meter rijtuigen te zien rijden, zoals ik in mijn vroege jeugd gewend was om dat bij het grote voorbeeld te zien.


Peter
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Edwin2121992 op 29 October 2012, 00:26:57
Laat ik mijn tweede bericht eens plaatsen in het (her)beginners forum ;)

Het onstaan van het virus,
Lees al jaren mee op BNLS omdat ik zelf erg geïnteresseerd ben in treinen, vooral Nederland en Zwitserland (vaak op vakantie geweest), maar Duitsland vind ik ook erg leuk. Toen ik klein was hadden we op zolder een treinbaan, achterin de baan lag een vijfsporig schaduwstation en nog een klein tweesporig schaduwstation. Er reden vijf treinen om de beurt vanuit het schaduwstation naar de voorkant van de baan, gingen een helling op achterin de baan, reden op een verhoging nog een keer langs de voorkant en kwamen dan weer bij het schaduwstation en de volgende trein deed het zelfde en dat werd automatisch geschakeld. Het andere schaduwstation werd gebruikt door twee lokaal treintjes en reden een rondje via de voorkant en weer terug, terug in het schaduwstation werd het spoor omgepoold en ging de tweede trein in de andere richting het rondje doen. Alles reed automatisch en m'n pa en ik zaten 's avonds nog uren te kijken hoe het ging, helaas alleen hout en rails van landschapsbouw was nog niks terecht gekomen, behalve een groot gat in de tafel, met bruggen, waar ooit water zou moeten komen. Vaak was mijn moeder ons, m'n zusje en ik, aan het instoppen en dan riep mijn vader van zolder of we nog even kwamen. En dan sprongen we uit bed om voor het slapen gaan nog even naar de treintjes te kijken, waren ze allemaal voorbij gekomen dan moesten we van moeder toch wel heel erg snel ons bed weer in.
Door ons dorp kwam geen trein maar als we naar Arnhem reden over de dijk, kwam we onder de spoorbrug bij Oosterbeek door (welke iemand hier op het forum geweldig heeft nagebouwd!), ik kan mij nog herinneren een keer een 1200 met ICR te hebben zien rijden, dat vond ik geweldig! Want wat ik de mooiste loc op mijn vaders baan vond/vind, was de fleischmann 1215, geweldig stoere loc vond/vind ik dat, dat was/is mijn favoriet. En zo zal het treinen virus wel zijn ontstaan en de liefde voor de serie 1200 zeker door die 1215.

Even tussen door:
In een stapel tijdschriften van m'n pa, stond een foto van een gesloopte 1200 (dat tijdschrift heb ik nog) en ik was als jochie bang er nooit meer een te zien.. Tot ik vanaf de snelweg een keer de 1202 van het spoorweg museum zag met de 1312 achterop. Later kwam ik er zelfs achter dat ze nog rondreden als ACTS locs, toen ik in Maarssen ging wonen, vaak in Breukelen uren staan spotten, maar nooit geen 1200 gezien, gelukkig kom ik nu vanwege school vaak langs Amsterdam Centraal en zit dan met m'n neus tegen de ruit en een grote glimlach te kijken naar de 1200'en van EETC

Ik wilde ze zelf,
Toen al wilde ik eigenlijk ook wel mijn eigen treintje, dat kwam er alleen nooit van (wel in de vorm van een houtentrein en een plastic batterij trein, en nog wat later heel veel LEGO treinen, want LEGO was voor mij echt hét speelgoed) later verhuisde we en werd alles in dozen gestopt en de baan afgebroken, er was geen plek meer voor een baan dus alles bleef in dozen, met de uitzondering dat ik stiekem eens de 1215 uit de doos viste, gewoon omdat het virus zo hardnekkig door m'n bloedvaten stroomt. Laatste jaren nu ik wat ouder ben en wat meer geld verdien met bij baantjes en stage kwam het toch steeds wat dichterbij om stiekem toch treintjes te kopen.

Het tegenwoordige idee,
Afgelopen tijd wist ik het zeker, het zou toch maar moeten gebeuren. Jaren had ik altijd wel een idee wat ik wilde gaan doen qua baan en tijdperk maar ik wist het nooit zeker en zag ik weer wat anders dan was dat het wel weer. Maar afgelopen tijd kwam dan toch iets meer vast te staan wat ik wilde. Ik vind de 1200 geweldig maar vooral een oerversie in geel/grijs vind ik een prachtige uitvoering, en dat zal wel weer komen door de geel/grijze 1215 uit mijn vaders doos die ik zo geweldig vond. Dat werd dus jaren 70, nadenkend daarover kwam ik tot de conclusie dat de begin jaren van spoorslag 70 wel het mooiste zouden zijn, alle kleuren kwamen bijna nog voor bij de NS en ik hou erg van bonte treinen, anders wordt het ook maar zo'n saaie sliert. Juist daarom vind ik internationale treinen erg interessant, dus het moest een grens station worden, zoiets als Oldenzaal, en ongeveer in de periode 1968-1972. Daarnaast vind ik Zwitserland in die tijd interessant, maar mijn vader ook en die verzameld (langzaam) vooral zwitsers materieel uit die tijd en omdat te doen vond ik dan wat dubbel, en door het topic van Mispoes over de Bad Harzburg express raakte ik overtuigd, want voor niet te veel geld en moeite heb je dan een mooie trein. Ook de dia's van ene Fasca op het NMLD forum inspireerde mij.
Eurospoor kwam eraan, en was er vaak geweest met mijn vader, dus ik wist dat je daar een grote tweedehands markt hebt, aangezien ik nu in Maarssen woon kon ik daar makkelijk op zondag ochtend heen fietsen. Ik ben nog student dus het budget was beperkt, gewapend met 165 euro ging ik de beurs op, met de gedachte met iets simpels te beginnen, ik dacht aan een groene hippel met logo en drie of vier goederenwagons, uiteraard in de bedachte periode passend. Na drie keer de beurs over lopen en zo in kaart te hebben gebracht waar ze wat en voor welke prijs hadden, kocht ik een geel/grijze hippel, omdat een groene met logo niet te vinden was en de geel/grijze ook mooi vond en een werkend zwaailicht had. Daarna kocht ik gelijk de Grolsch koelwagon van Artitec, want ik vind dat lekker bier (ik schop vast mensen tegen de schene, die het daar niet mee eens zijn ;D ) en het paste in mijn tijdperk. Daarna kocht ik zo hier en daar nog drie wagons erbij, een post wagon, een zelflosser en een rongenwagon. Niet alle revisie data's kloppen, maar dan moet je met een loep gaan kijken dus daar knipoog ik maar even naar, als het maar ongeveer past qua kleur en uitvoering (ik ga uiteraard geen DB schenker wagons kopen :P ). Ik blij, want ik had eindelijk een modeltreintje!

Na jaren eindelijk weer spelen met modeltreintjes,
Bij mij vader begon het te kriebelen en een week later stond ineens de drie dozen met treinen spullen op de zolder overloop in plaats van achterin het hok, en zo zijn we vandaag de hele dag bezig geweest met locomotieven testen en schoonmaken en testen, de 1215 reed uiteraard het beste ;)
En het niet verstofte hippeltje hippelt ook goed over de oude modelrails van fleischmann, voorlopig leen ik dat van mijn pa plus een trafo, tot ik zelf een keuze ga maken (rails en welk digitaal systeem) als ik een baan wil gaan maken. Hij heeft toen der tijd voor een symbolisch bedrag van 1000 gulden de hele treinen zooi van zijn oom overgenomen en daar zit veel niet Zwitsers bij, dus hij denkt er ook aan om een deel te gaan verkopen, aangezien er toch ook wel veel van in de weg staat.
Tussen de zooi zat ook een roco VAM wagon, deze rijd inmiddels al in mijn goederentrein, waar hij beter past dan in een Zwitserse. Daarnaast neem ik waarschijnlijk ook een fleischmann br218 over, welke nog zeer goed rijd, helaas wel veel gebruikssporen en geen OVP maar dat maakt mij niet zo veel uit op dit moment, deze gaat later het grens verkeer regelen met een stuk of drie silberlingen of de goederentreinen de grens over trekken (de silberlingen ga ik waarschijnlijk van mijn verjaardags geld kopen).
Ik ben van plan digitaal te gaan rijden, waarschijnlijk met de roco multimouse. Deze zit namelijk toch bij de startset die ik graag wil hebben. Deze set bestaat uit vier keer plan D en een 1100, met logo's, dat zal het begin worden van de Bad Harzburg express. Daarbij komen dan uiteraard nog een Artitec stalen D en nog twee Roco plan D's en de aangekondigde br220 van roco staat ook op mijn verlanglijstje. Daarnaast neus ik gewoon op beurzen en in het aangeboden forum, naar leuke goederenwagons, ik vind gemengde treinen het leukst dus hoef ik niet steeds te sparen voor een zelfde soort wagon, elke keer een unieke dus :) Ow ja en uiteraard staan de nieuwe roco 1200'en op het verlanglijstje, het liefst twee oer 1200'en een in geel/grijs en een in blauw met logo. En dan het liefst geen 1215 want die heb ik al, want die neem ik graag van mijn vader over, de lok die bij mij het treinen virus aanstak, wil ik graag zelf hebben, ook al is ze niet meer naar de huidige maatstaven van nu qua detaillering, daarvoor komen de Roco's ;) de 1215 krijgt een mooie plaats in een nog aan te schaffen vitrine en zal af en toe wel even de benen, uhm wielen mogen strekken  :)
Er staat nog veel meer op de verlanglijst maar dit vind ik een mooi begin om de komende jaren voor te gaan sparen.

Baan idee,
Qua baan zal het nog wel even duren, ik ga wel beginnen met een ontwerp en ik wil de wisselstraten bedienen met een analoog bord met lampjes en schakelaars, ik leer veel over elektronica op mijn stage, en wil met relais en van alles en nog wat, allerlei schakeling doen, dat wordt een hele (leuke) klus die ik de komende jaren in het klein ga uitproberen, zodat bij een baan de perfecte versie kan toepassen. Het idee is een grens station als Oldenzaal, stoppers en sneltreinen vanuit Nederland en Duitsland stoppen er en keren om, lokwissels met internationale treinen en veel rangeer mogelijkheden met goederen, hoe? en in welke ruimte? Totaal geen idee, dat zien we de komende jaren wel. Modulair wordt het zeker, aangezien het zeker nog wel een paar keer verhuisd zal moeten worden.

Erug lang verhaal maar leuk om te vertellen, en ik hoop hier op het forum nog veel af te kunnen kijken, uhm te leren  ;D ;)

 (y)

Groeten Edwin.
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: 1200blauw op 12 November 2012, 17:48:36
Heey, het droogt op hier! Niemand meer die hier zijn verhaal kwijt wil?
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: Tomasso op 13 November 2012, 21:16:20
Ja hoor, heb nog geen baan (wel werk :D) maar ben bezig om iets te ontwikkelen (ben zelf ook ontwikkeld ;D).

Vroegah, toen de lucht nog blauw was en sex nog vies, toen werkten mijn ouders bij de NS. Vanaf mijn 6e jaar reisde ik voor het eerst alleen met de trein van Veenendaal waar mijn ouders wonen naar Sliedrecht waar mijn opa en oma wonen. Na uitgebreide instructies van mijn vader aan de desbetreffende conducteur kwam ik met een beetje hulp heelhuids aan via een overstap in Utrecht en Geldermalsen in Sliedrecht waar mijn opa en oma mij opwachtten. Na deze eerste keer zijn er nog vele gevolgd en ik heb altijd intens genoten van het reizen per trein. Daarnaast voelde ik me natuurlijk ongelofelijk stoer, dus gewapend met een weekendtas en mijn 2 knuffels bestaande uit een lappenkonijn en een felgroene hond ben ik zo stad en land afgereisd. Eerst onder begeleiding van de conducteur die natuurlijk net deed alsof ik het helemaal alleen deed en daarna steeds zelfstandiger. De reizen naar mijn opa en oma zijn toch favoriet, want ik breng daar tot op de dag van vandaag graag mijn tijd door.

Van mijn opa heb ik de fascinatie voor stoom gekregen. Mijn opa werkte destijds op een scheepswerf in Sliedrecht genaamd Van Zanten. Als klein jochie liep ik vaak over de werf en Van Zanten zelf vond het altijd wel grappig dat er zo'n klein jochie tussen al dat harde werkvolk liep. Die stopte me af en toe een koekje toe en liet me verder lekker rondlopen. De werf was niet bijzonder groot, maar het was wel een hele specialistische werf, aangezien ze veel drijvende bokken repareerden die nog aangedreven werden door stoommachines. Het was altijd een enorm imposant gebeuren als de baanhoekbrug weer eens open ging om zo'n gigantische bok door te laten. Overal op de werf lagen vlampijpen en klonken er geluiden van bijvoorbeeld een ketel die werd schoongebikt van puimsteen. De geur van olie hing overal en alles was vettig en smoezelig. Mijn opa wekte beneden aan de dijk in een eenvoudig getimmerd houten schuurtje waar je door de gaten naar buiten kon kijken. Daar stond een mooie draaibank en allerlei andere apparatuur en werden mijns inziens de mooiste dingen 'geboren' geboren uit klompen staal. Wat ik nog extra leuk vond was dat mijn oma 's avonds samen met mijn opa nog een keer terug gingen om de kantine schoon te maken. Daar stond een machine waar chocolademelk en soep uit kwamen en dat was dan altijd het gezelligste deel van de avond naast het samen over de dijk fietsen.

Wat heeft dit nou met alles te maken zal je denken? Eigenlijk is het een combinatie van factoren. Het spoor is mij met de paplepel ingegoten en de tijd waarin ik met de trein ging had ik nog een beetje het idee dat het de rust uitstraalde van vervlogen tijden. Met een plan u over een ongeëlectrificeerde lijn was als het ware een reisje terug in de tijd. Ook was de vercommercialisering nog niet toegeslagen en was de sfeer heel anders als nu. Daarnaast zag ik bij mij opa de mannen op de werf en dat waren echt nog van die ambachtelijke arbeiders, met kolenschoppen van handen die helemaal vereelt waren en wwar iedereen blootstond aan alle grillen van de natuur op die kleine werf. De geur van stoom, kolen en hete olie is me altijd bijgebleven en vind ik lekkerder ruiken dan welke parfum ook (dat het nog niet gebotteld is, is me echt een raadsel)! Hoe dan ook, de fascinatie voor schepen is er nooit gekomen, maar de fascinatie voor die grote stoomlocomotieven met alles wat zucht en steunt, sist en piept en tikt en slaat (zoals die mooie exhaustslagen) is alleen maar gegroeid met de jaren.

Wat nog meespeelt is dit. Mijn opa had ook allemaal spul van Lima wat toendertijd werd verkocht door de Hema. Op zolder werd speciaal voor mij een mooie baan gemaakt met materialen die overal vandaan kwamen. Zo werden van melkpakken dijken gemaakt en werd er niet gedaan aan begrassing, de dijk werd gewoon groen geverfd en in de natte verf werd toen iets groenigs gestrooid wat moest doorgaan voor gras en wat ook in de modelbouwzaak werd verkocht, namelijk gekleurde fijne houtsnippertjes die je in allerlei kleuren kon kopen. Ondanks dat het heel goedkoop was en het baanplan onrealistisch was, is het mijn opa toch gelukt om een heel mooi typisch Hollands landschapje neer te zetten. De Lima treinen waren toen natuurlijk helemaal te gek en als je door de catalogi bladerde dan zag je de mooiste banen, met kinderen die van die lichtjes/sterretjes in de ogen hadden net zoals de verlichting van de locomotieven in de folder. Ik heb nooit meer mooiere catalogussen gezien als die van Lima. Toen ik zes werd kreeg ik dan ook mijn eerste eigen trein, een fleischmann startset met het bekende railovaal en de Anna met een platte wagen en een grolsch wagon. Het virus heeft me nooit meer losgelaten (hooguit een pauze toen er vrouwen in het spel kwamen ;D).

Mijn baan, tsja, mijn baan moet een ode worden aan een tijd die ik niet heb meegemaakt, waar arbeiders centraal stonden en zwoegende machines prominent aanwezig waren, waar een stuk van mijn verleden herleefd in de gebouwen die ik terug wil laten komen op de baan, zoals de kolenhandel van mijn overgrootvader, maar waar ook namen van mijn familie subtiel terugkomen in en op de scenery. Daarnaast wil ik niet het zoveelste baantje uit het verleden, maar iets wat mij terugvoert naar mooie herinneringen. Verder vind ik de treinen gewoon mooier en hou ik van de rust en de ruimte die die tijd uitstraalde. Eigenlijk ben ik gewoon te laat geboren...

Da's een beetje het verhaal.


Sent from my iPad using Tapatalk HD
Titel: Re:De filosofie achter je baan
Bericht door: VFR op 24 November 2012, 15:25:32
Hallo allemaal,

Ja deze oproep kan ik toch echt niet laten liggen. De filosofie achter mijn baan, of te wel 'hoe is't allemaal zo gekomen?' Nou dat verhaal is gestart in de 60-er jaren (o jee, vorige eeuw, wat klinkt dat al oud zeg).

In mijn leven is een groot niet te vermijden spoorweggebeuren namelijk de 'Nederlandsche Tramweg Maatschappij (NTM). Ik ben geboren in Oudehaske in Friesland in de 60-er jaren. In die tijd kwam zo nu en dan een goederentrein door het dorpje (wel drie straten groot!) geschommeld. Veel fluitend, want het spoor lag pal langs de weg en er waren ook geen beveiligde spoorwegovergangen. Dit spoor was een overgebleven stuk van het stoomtramnet van de NTM. De NS dieselloc (volgens mij een sik, maar in mijn beleving als kleuter een heel groot monster) vervoerde goederenwagonnen van Heerenveen naar Lemmer. Erg indrukwekkend. In 1968 is deze lijn opgeheven.

Begin jaren 70 verhuisde het gezin naar Marum in Groningen. Het adres deed al iets vermoeden; de spoorstraat. En jawel hoor, zeker twee keer per dag kwam hier een NS goederentrein voorbij gereden. Vooral met goederen voor/van de Philipsfabriek in Drachten. Maar ook onderweg werd er her en der nog driftig gerangeerd met wagonnen. Aan het eind van de straat was een losstraat en even verderop zelfs nog een aansluiting van een landbouwcoöperatie. Interessant allemaal. We hebben veel gespeeld op en tussen de wagonnen. En als er gelost werd (veelal kunstmest) dan stonden we er met de neus bovenop. Trekkracht was meestal een bruine 2200. En u raad het al, deze spoorlijn Groningen-Drachten is ook een restant van het uitgebreide NTM-net. De lijn is in 1985 opgeheven.

Maar je groeit op, gaat studeren, moet in dienst, gaat weer studeren (nog geen langstudeerboete;-) en uiteindelijk dan toch werken. In Drachten in mijn geval. Dus verhuizen naar Drachten. Een huis op een steenworpsafstand van het busstation. Inderdaad, nu een busstation, vroeger het emplacement van de NTM met de centrale werkplaatsen.

Nog weer later verhuisd naar de stad Groningen. Ik kwam te wonen tussen het NS-(hoofd)station en het vroegere emplacement van de NTM ;D Later nog eens verhuisd binnen de stad naar een buitenwijk. Enkele honderden meters vanaf mijn huis ligt nog een oude spoorbrug van de NTM over het 'Omgelegde Eelderdiep' (dit klinkt agressiever dan het is). Kortom, overal waar ik woon, kom ik de NTM tegen.

UIteraard vroeger ook het bekende boek van Tiedema en Buikstra gekocht over de NTM 'Friesland rond per tram'. Hierin staat ook een oorlogsverhaal van de broer van mijn opa (pake) die conducteur was bij de NTM.

Uiteindelijk heeft dit alles (en het opgroeien in Friesland aan het water) mij geinspireerd om een modelbaan te maken met veel water en veel landschap en o ja ook wat trein. Ik vind het landschap eigenlijk het belangrijkste. Nadruk zal liggen op goederenvervoer. Om de lokaalspoorsfeer te benadrukken wordt het smalspoor in H0, H0e in mijn geval. De lokaalspoorweg is gesitueerd op een waddeneiland. Hiervan worden alle landschappen uitgebeeld. Dus zowel de Waddenzee, de polderdijk, de polder, de hoger gelegen gebieden met de dorpen, het bos, de duinen het strand en uiteindelijk de Noordzee. Hiervoor heb je een hele hoop ruimte nodig en die heb ik gevonden door de modelbaan te verdelen over drie 'etages'. Er komt 40 cm tussenruimte tussen deze etages en via een ruime klimspiraal kom je van de één op de ander. Helaas is de kamer die ik hiervoor bedoeld had door omstandigheden weer in gebruik. Het is weer even wachten tot ie vrij komt. Ondertussen zijn de plannen voor een groot deel uitgewerkt op hoofdlijnen. Op dit moment ben ik de details aan het invullen. Een start met de aankoop van bouwpakketten enzo is gemaakt. Ik hoop echt dat dit niet blijft tot alleen een plan/idee, maar dat ik het ook echt allemaal kan realiseren.

We zullen zien...... ;D