Eifelgeschiedenis

[Basilicum]

Ludieke actie, Reinout. 

Groet,
Bas

[Reinout van Rees]

"Kijk maar even!" en de mevrouw trekt de doek van de rieten mand af. Wow!

Eerste reactie van Moritz: "Miew! Wow!". Raar gevoel. Tweede reactie van Moritz: "Psssssssssssssjjjjjjjt".

Omdat Moritz zich even geen raad weet en gestresst is ligt hij nu plat op z'n buik, oortjes in de nek, staart als een boender te blazen als een leeglopende fietsband. "Psssssssssssshhhhhhht! Hisssssssssss"

Deze indrukwekkende voorstelling heeft uiteraard geen enkel effect op de vrouwtjespoes die in de rieten reismand zit. Waarom zou ze die kater ook enige aandacht schenken? De waardigheid staat voorop!

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof kelberg

[Reinout van Rees]

Op het station kijkt Jakob Bodemann voorzichtig om het hoekje als hij de deur open doet. Kust is veilig. Geen emmers boven op de deur gebalanceerd enzo...

Bij de bahnmeisterei lopen de collega's van Ludwig voorzichtig naar het busje toe en laden wat materiaal in. Ludwig heeft een vrije dag genomen, dus ze moeten zelf op pad. Geen onraad, blijkbaar. Voorzichtig achter het stuur kruipen en wegrijden. Zucht van verlichting.

In Gasthaus Klemens zit een oude dame (met poes op schoot) van haar kopje koffie te genieten. Ze hoort aan de bar twee mensen met elkaar praten.

"Ludwig, je lijkt zo rustig, gaat het wel goed met je?"

"Jahoor, niks aan het handje. In jaren niet zo'n rustige dag gehad."

"Moet ik me nou zorgen maken? Dat de mest m'n keuken uit gaat lopen of dat straks de onderdelen van een stoomlok op m'n terras liggen? Je bent me veeeeeeel te rustig..."

"Nee hoor, ik ben als een engeltje zo braaf. Ik ben serieus m'n leven aan het verbeteren. Mijn 1 april grappen liepen erg de spuigaten uit. Dat is nu een levensfase die ik achter me laat. Hrmf, klinkt wel erg volwassen, hè? Enfin, ik heb zelfs een vrije dag genomen om te voorkomen dat ik in de verleiding kom om geintjes op m'n werk uit te halen."

Intussen doet de oude mevrouw of ze Moritz niet opmerkt die (uiteraard geheel toevallig) buiten op de vensterbank z'n vacht zit te likken. "Nou poes, er zit buiten een katertje dat jou een lekker hapje vindt "

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

Brokje 1.

Kauw? Kauw. Kauw.

Brokje 2.

Kauw kauw.

Zucht.

Brokje 3.

Kauw kauw.

Jakob kijkt met opengevallen kaak naar de enorm traag etende Moritz. Als je dat al eten kan noemen. Claus komt net binnengelopen en kijkt ook verbaasd en geeft Jakob een por: "Wie is deze kater en wat heeft hij met jouw Moritz gedaan?"

"Nou, dit is echt Moritz wel, hoor, maar wat er nou met 'em aan de hand is... Enfin, jij wil zeker rangeertoestemming om om te lopen? Is goed... Ik zal m'n aandacht even bij de wissels houden in plaats van bij Moritz "

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[tuurtje]

Hi Reinout

Ben je wel eens in Mendig in de Eiffel geweest?

En dan net name in de  

Groetjes

Arthur

[Reinout van Rees]

Arthur: nee. Ik ben er wel langsgereden met de trein deze zomer (vanaf de camping in Remagen naar Andernach en dan naar Mayen/Monreal). Ooit in 2000 wel op de terugweg van m'n huwelijksreis kort in de regen iets ten noorden van Mendig bij de Laacher See gestopt, maar dat was het wel

Hm... Die brouwerij verzendt alleen in Duitsland.... Ach, Bitburger komt ook uit de Eifel en da's goedkoop op de fiets bij de Lidl te halen.

Reinout

[tuurtje]

Gebrek aan je opvoeding 

Daar een verse Hefeweiße drinken is goddelijk.

Groetjes

Arthur

[gvandersel]

Het was zondag inderdaad weer goddelijk.

Groet,

Gerard van der Sel.

[Reinout van Rees]

De dame-met-poes zit in een onverwachts lekker herfstzonnetje op het terras. Gertrude Kessel-Schlacht, eigenaresse van Gasthaus Klemens, heeft zonet een kopje koffie gebracht en staat bij de voordeur nog even van de zon te genieten. Moritz ziet ze boven op een hekje zitten - uiteraard in het blikveld van de poes.

"Morgen, Bürgermeister!" groet ze de burgemeester die (met Polutus keurig aan de lijn) langs komt lopen.

"Morgen, Frau Kessel. Schönes Wetter heute." groet die beleefd terug terwijl er een licht gegrom uit de keel van z'n hond opborrelt. "POLUTUS, rustig".

Moritz moet ende zal aandacht krijgen van die poes. Sterkere middelen dienen aangewend te worden! Hij paradeert vol in 't zicht recht op Polutus af. De burgemeester en Gertrude kijken verbaasd naar het schouwspel van een kater die recht op een onvriendelijke hond afloopt. En die op een meter van des honds kaken opeens sissend en blazend z'n rug opzet. Van verbazing laat de burgemeester de riem los.

"Een kater die door een hond wordt opgegeten, is dat nou 'kattenvoer' of 'hondenvoer'?" vraagt de burgemeester filosofisch aan Gertrude. Achter z'n moordmachine-op-pootjes aanhollen heeft overduidelijk geen zin. Met een woest gehuil dat Sir Arthur Conan Doyle's Hound of the Baskervilles nog een hartverzakking zou hebben bezorgd holt Polutus achter Moritz aan. De strijdkreet verstomt even als Polutus struikelt over de trekdraden naar wissel 5 terwijl Moritz er net onderdoor schiet. Moritz maakt een haakse bocht naar links en holt over het tweede perron, langs de trein die aan het Hausbahnsteig (=het perron naast het stationsgebouw) staat. Snel onder het rijtuig doorduiken. Da's voor Polutus net wat lastig, want die is een stuk groter.

Machinist Claus loopt net onder de overkapping uit en ziet in een flits Moritz langsschieten en roets-roets de houten paal van de overkapping op vliegen om met een panische blik naar beneden te kijken. Daarna deinst Claus achteruit omdat wraf-wroef-WOEF-WOEF-AAAiooooeeeeeEEEEEEE er een vervaarlijke hond onder het rijtuig uit komt en met haat in de ogen (en helaas geen kater tussen z'n kaken) richting Moritz blaft. Springen en klimmen heeft geen zin, die kater gaat 'ie niet meer te pakken krijgen. Maar er gaat vast een tweede kans komen! En nú kent Polutus de trucjes van Moritz. Moritz weet niet dat Polutus al een paar keer bij de jacht gebruikt is...

Polutus likt nog eens betekenisvol langs zijn lippen en drentelt dan terug richting Gasthaus.

Eén voordeel voor Moritz: hij is gegarandeerd opgevallen bij de poes...

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

Als Reinout:

Zonet zag ik een Duits krantenartikel over een ongeluk in 1966 in Daun. Een paar jongens had vlak voor het viadukt in Daun een emmer met stenen op de rails gezet. Er was toendertijd een populaire serie op de TV over een treinoverval in Engeland...

De driedelige railbus ontspoorde. De motorwagen liep achterop en bleef op de rails staan, de middelste stond schreef en de voorste (de stuurwagen) was helemaal ontspoort en is alleen het 15 meter hoge talud niet afgerold omdat de koppelingen intact bleven. Oeffff. Zie foto. Toendertijd was er onder aan het talud ook nog eens een woonwagenkamp, dus als 'ie echt naar beneden was gegaan waren er meerdere doden gevallen.

De jochies hebben ze te pakken gekregen omdat er eentje over opschepte...

Reinout

[Reinout van Rees]

Even weer lekker gereden. En geëxperimenteerd met het schuin op de wagon zetten van de kleine camera om in de bocht een beter beeld te krijgen. Da's het eerste stukje van onderstaande video:



Reinout

[HAR 67]

Leuk leuk leuk ik proef de Eifel. Vooral het eerst stuk door de boog en het viaduct grote klasse.

Groet Harry

[Reinout van Rees]

"Mrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrauw"

Waar is die muis nou gebleven? Moritz weet zéker dat hij zonet iets hoorde.



Roetsj roetsch: dáár gaat het mormel! Moritz heeft hem gezien en springt van de bovenste boomstam op de rand van de wagon. Met z'n pootje hengelt hij door de opening tussen de wand en de boomstam... Nee, zo krijgt hij die muis niet te pakken. Frustrerend! Dan gaat hij maar even therapeutisch zijn vachtje schoonlikken. En daarna weer op etensjacht!



Terwijl Moritz druk bezig is met Belangrijke Muizenjachtbezigheden heeft een rangeerder daar juist (geheel ongepast) commentaar op. "Ksssjt! Na los, Katze! Hau ab! Los mit dir!" Tja, de wagon wordt zo opgehaald en dan moet die kat pleite maken.



Met een laatste treurige blik op de wagon (en de ontsnapte muis) loopt Moritz terug naar mijn stationsgebouw.

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg

[Reinout van Rees]

"Je moet toch best oppassen, hoor, met zo'n lijn als dit" zegt Ludwig, van de Bahnmeisterei.

"Huh? Hoe bedoel je?" vraagt Jakob.

"Nou, zolang alles werkt is er niets aan de hand. Maar uiteindelijk gaat de lijn hier best met max 2.75% omlaag. En als je remmen niet werken krijg je een akelige snelheid."

"Hoe kom je daar opeens bij?"

"Nou, 12 jaar geleden is er een collega van me overleden. Die reed met zo'n Köfje, een kleine diesellok, met twee zelflossers. Regenachtig weer, bij bouwwerkzaamheden. In Plein, aan de lijn Daun-Wittlich slipte de lok bij het remmen bij een wissel. En toen begon het zooitje vaart te maken. En viel er niet meer aan te remmen. M'n collega is aan boord van de lok gebleven, hoewel hij zijn vege lijf had kunnen letten door eraf te springen, om met de toeter mensen op overwegen te kunnen waarschuwen. In Wittlich, vlak voor het station, ging het uiteindelijk mis en ontspoorde de trein in de bocht. Volgens getuigen ging hij 120 km/u... Ik weet niet of 'ie dat gehaald heeft, maar ontsporen deed 'ie. En overlijden ook. Gelukkig waren er geen andere slachtoffers, hoewel hij bovenop een bus landde. Iedereen was net uitgestapt..."

"Hm... Ja... Dat zet je wel aan het denken...."

Mit freundlichen Grüsse,

Bahnhof Kelberg


(Foto van http://www.peter-daus.de/strassen.php)

[Reinout van Rees]

(Als Reinout)

Ik wil toch even op mijn filosofische verhandeling in het '083 tot 338' draadje wijzen. Mijn dochter is erg tevreden over de filosofische bijdrage die zij aan dat epistel heeft geleverd

Reinout